Μια επιχειρηματική οντότητα είναι ένας οργανισμός που χρησιμοποιεί οικονομικούς πόρους ή εισροές για την παροχή αγαθών ή υπηρεσιών σε πελάτες έναντι χρημάτων ή άλλων αγαθών και υπηρεσιών. Οι επιχειρηματικές οργανώσεις έρχονται σε διαφορετικούς τύπους και διαφορετικές μορφές ιδιοκτησίας.

Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι επιχειρήσεων:

1. Υπηρεσία Επιχειρήσεων
Ένας τύπος επιχείρησης παροχής υπηρεσιών παρέχει άυλα προϊόντα (προϊόντα χωρίς φυσική μορφή). Οι εταιρίες τύπου υπηρεσίας προσφέρουν επαγγελματικές δεξιότητες, τεχνογνωσία, συμβουλές και άλλα παρόμοια προϊόντα.
Παραδείγματα επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών είναι: τα σαλόνια, τα συνεργεία επισκευής, τα σχολεία, οι τράπεζες, οι εταιρείες λογιστικής και τα δικηγορικά γραφεία.

2. Εμπορικές συναλλαγές
Αυτός ο τύπος επιχείρησης αγοράζει προϊόντα σε χονδρική τιμή και πωλεί το ίδιο σε λιανική τιμή. Είναι γνωστές ως επιχειρήσεις "αγοράζουν και πουλάνε". Αποκομίζουν κέρδος με την πώληση των προϊόντων σε τιμές υψηλότερες από το κόστος αγοράς τους.
Μια επιχείρηση εμπορίας πωλεί ένα προϊόν χωρίς να αλλάζει τη μορφή του. Παραδείγματα είναι: τα καταστήματα παντοπωλείων, τα καταστήματα ευρείας κατανάλωσης, οι διανομείς και άλλοι μεταπωλητές

3. Βιομηχανία
Σε αντίθεση με μια εμπορική επιχείρηση, μια επιχείρηση κατασκευής αγοράζει προϊόντα με την πρόθεση να τα χρησιμοποιήσει ως υλικά για την κατασκευή ενός νέου προϊόντος. Έτσι, υπάρχει μεταποίηση των αγορασθέντων προϊόντων.
Μια επιχείρηση κατασκευής συνδυάζει τις πρώτες ύλες, το εργατικό δυναμικό και το γενικό εργοστάσιο στην παραγωγική της διαδικασία. Τα μεταποιημένα αγαθά θα πωλούνται στη συνέχεια στους πελάτες.
Υβριδική επιχείρηση

Οι υβριδικές επιχειρήσεις είναι εταιρείες που μπορούν να ταξινομηθούν σε περισσότερες από μία επιχειρήσεις. Ένα εστιατόριο, για παράδειγμα, συνδυάζει συστατικά για να κάνει ένα καλό γεύμα (μεταποίηση), πουλάει ένα κρύο μπουκάλι κρασί (merchandising), και παίρνει τις παραγγελίες πελατών (υπηρεσία).

Παρόλα αυτά, οι εταιρείες αυτές μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με το κύριο επιχειρηματικό τους ενδιαφέρον. Στην περίπτωση αυτή, τα εστιατόρια είναι περισσότερο του τύπου υπηρεσίας.

Αυτές είναι οι βασικές μορφές ιδιοκτησίας των επιχειρήσεων:

1. Ατομική ιδιοκτησία
Μια ατομική επιχείρηση είναι μια επιχείρηση που ανήκει μόνο σε ένα άτομο. Είναι εύκολο να δημιουργηθεί και είναι το λιγότερο δαπανηρό μεταξύ όλων των μορφών ιδιοκτησίας.
Ο ιδιοκτήτης αντιμετωπίζει απεριόριστη ευθύνη. δηλαδή, οι πιστωτές της επιχείρησης μπορούν να πάνε μετά τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία του ιδιοκτήτη εάν η επιχείρηση δεν μπορεί να τα πληρώσει.
Το έντυπο ατομικής ιδιοκτησίας υιοθετείται συνήθως από μικρές επιχειρήσεις.

2. Εταιρική σχέση
Μια εταιρική σχέση είναι μια επιχείρηση που ανήκει σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα που συνεισφέρουν πόρους στην οντότητα. Οι εταίροι διαιρούν τα κέρδη της επιχείρησης μεταξύ τους.
Σε γενικές συνεργασίες, όλοι οι εταίροι έχουν απεριόριστη ευθύνη. Στις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, οι πιστωτές δεν μπορούν να πάνε μετά τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία των ετερόρρυθμων εταίρων.

3. Συνεργασία
Μια εταιρεία είναι μια επιχειρηματική οργάνωση που έχει ξεχωριστή νομική προσωπικότητα από τους ιδιοκτήτες της. Η ιδιοκτησία σε χρηματιστηριακή εταιρεία αντιπροσωπεύεται από μετοχές μετοχών.
Οι ιδιοκτήτες (μέτοχοι) απολαμβάνουν περιορισμένης ευθύνης αλλά έχουν περιορισμένη συμμετοχή στις δραστηριότητες της εταιρείας. Το διοικητικό συμβούλιο, μια εκλεγμένη ομάδα από τους μετόχους, ελέγχει τις δραστηριότητες της εταιρείας.
Εκτός από αυτές τις βασικές μορφές επιχειρηματικής ιδιοκτησίας, πρόκειται για κάποιες άλλες μορφές οργανισμών που είναι κοινές σήμερα:

4. Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης
Οι Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης είναι υβριδικές μορφές επιχειρήσεων που έχουν χαρακτηριστικά τόσο εταιρείας όσο και εταιρικής σχέσης. Δεν έχει ενσωματωθεί μια ΕΠΤ. Ως εκ τούτου, δεν θεωρείται εταιρεία.
Παρ 'όλα αυτά, οι ιδιοκτήτες απολαμβάνουν περιορισμένης ευθύνης, όπως σε μια εταιρεία. Μια ΕΠΤ μπορεί να επιλέξει να φορολογηθεί ως ατομική επιχείρηση, εταιρική σχέση ή εταιρεία.

5. Συνεταιρισμός
Ο συνεταιρισμός είναι επιχειρηματική οργάνωση που ανήκει σε ομάδα ατόμων και λειτουργεί για αμοιβαίο όφελος. Τα άτομα που συγκροτούν την ομάδα καλούνται μέλη. Οι συνεταιρισμοί μπορούν να ενσωματωθούν ή να μη ενσωματωθούν.
Ορισμένα παραδείγματα συνεταιρισμών είναι οι συνεταιρισμοί ύδρευσης και ηλεκτρισμού (χρησιμότητα), οι συνεταιριστικές τράπεζες, τα πιστωτικά ιδρύματα και οι συνεταιρισμοί στέγασης.

Η ύπαρξη ενός επιχειρηματία συνεπάγεται μεγάλα πλεονεκτήματα όπως αυτά που αναφέρονται παρακάτω και ταυτόχρονα είναι σημαντικό να αναλύσουμε τις προσωπικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων για την ανάπτυξη ενός επιχειρηματικού σχεδίου καθώς και τα μειονεκτήματα που αντιμετωπίζουν συγκριτικά με άλλες επαγγελματικές αφιερώσεις μπορούν να εισαχθούν.

Μεταξύ των πλεονεκτημάτων που μπορούμε να επισημάνουμε είναι τα εξής:

1. Απολαύστε την ικανοποίηση του να είστε ένας δικός σας προϊστάμενος, με τη δύναμη να κάνετε πράγματα όπως θέλετε.
2. Δημιουργούνται εργασίες για τους άλλους, υπέρ της βελτίωσης της περιοχής και της περιοχής, γεγονός που δημιουργεί ικανοποίηση σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
3. Σήμερα, ο αριθμός των επιχειρηματιών κερδίζει συνεχώς κύρος, σεβασμό και κοινωνικό θαυμασμό, ο οποίος ανταμείβει επίσης από κοινωνική άποψη.
4. Ως επιχειρηματίας μπορείτε να συνεργαστείτε σε εκδηλώσεις με την κοινότητα, οι οποίες δημιουργούν προσωπική ικανοποίηση.
5. Δημιουργείται μια προσωπική πρωτοβουλία και προωθείται η προσωπική πρόκληση.
6. Είναι μια εναλλακτική λύση στην απασχόληση, και ταυτόχρονα εργάζεται για τον εαυτό της.
7. Μπορείτε να κάνετε το όνειρό σας, το έργο ή την ιδέα σας πραγματικότητα.
8. Μάθηση και καθημερινή γνώση στη "ζούγκλα της αγοράς".
9. Αυξήστε τον κύκλο των σχέσεων και τις νέες φιλίες στο επιχειρηματικό περιβάλλον.
10. Μακροχρόνια ανταμοιβή μπορεί να επιτευχθεί, συμβάλλοντας στην εξασφάλιση του ίδιου του μέλλοντος, δημιουργώντας ένα ταμείο αποταμιευτικών συνταξιοδοτικών ταμείων ή πωλώντας την επιχείρηση την κατάλληλη στιγμή που αποκτάται κεφαλαιουχικό κέρδος.

Από την άλλη πλευρά, σε κάθε έργο δημιουργίας εταιρείας υπάρχουν προβλήματα, τα οποία πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε και να αναλαμβάνουμε με ευθύνη. Μεταξύ αυτών, αναφέρουμε μερικά από τα πιο σημαντικά για την καλή πρόοδο της επιχείρησης:

1. Συνολική αφοσίωση στην επιχείρηση και τους πελάτες.
2. Το πεδίο των ενεργειών περιορίζεται από τους διαθέσιμους πόρους ή έχει συλληφθεί και, μερικές φορές, αυτό προκαλεί απογοήτευση.
3. Λειτουργεί πολλές ώρες και έντονα.
4. Δεν θα έχετε ποτέ το επίπεδο ασφάλειας ενός μισθωτού εργαζομένου, καθώς και ένα περιορισμένο βαθμό άγχους, όπως ένας εργαζόμενος μπορεί να έχει συγκριτικά.
5. Υποστηρίζεται ιδιαίτερα η αβεβαιότητα σχετικά με την πρόοδο της δημιουργούμενης επιχείρησης και τον παράγωγο οικονομικό-χρηματοοικονομικό κίνδυνο.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ:
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
Η επιλογή αυτής της νομικής μορφής μπορεί να δικαιολογηθεί για φορολογικούς λόγους και απλότητα στις συνταγματικές και επίσημες υποχρεώσεις.
Ο έλεγχος της εταιρείας.
Δυνατότητα λήψης δημόσιας ενίσχυσης για την έναρξη της δραστηριότητας.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
Απεριόριστη ευθύνη.
Μοναδικότητα της διαχείρισης.
Δυσκολία στην εξεύρεση οικονομικών πόρων.
Φορολογικό μειονέκτημα αν φορολογείται πάνω από 25%.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΕΥΘΥΝΗ:
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
-    Περιορισμένη ευθύνη των εταίρων.
-    Απλά όργανα διαχείρισης.
-    Συνιστάται για μικρές επιχειρήσεις με λίγες επενδύσεις.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
 -  Συνολική δαπάνη του αρχικού κεφαλαίου.
-  Πολύπλοκη διαβίβαση των συμμετοχών των εταίρων.
-  Λίγες δυνατότητες προσέλκυσης ξένου κεφαλαίου.

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ:
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
- Περιορισμένη ευθύνη για το εισφερόμενο κεφάλαιο.
- Δωρεάν είσοδος και έξοδος των συνεργατών.
- Ίσα δικαιώματα των εταίρων.
- Σκοπός του είναι το κοινό καλό των εταίρων, όχι το οικονομικό όφελος.
- Φορολογικά επιδόματα. IS: 20%
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
- Ορισμένη πολυπλοκότητα στην ανάπτυξή της και υποχρεωτική παροχή αποθεματικών κεφαλαίων. Μεταφορά κοινωνικών βιβλίων.
- Περιορισμός της πρόσληψης εργαζομένων (30%)
- Υποχρέωση καταβολής των ετήσιων λογαριασμών

Ξεκινώντας τη δική σας επιχείρηση είναι τόσο συναρπαστικό και δύσκολο. Αφού κάνετε την έρευνά σας, γράφοντας ένα επιχειρησιακό σχέδιο ή χάρτη πορείας και αποφασίζετε για μια επιχειρηματική δομή, θα θελήσετε να εξετάσετε τις άλλες νομικές απαιτήσεις, έτσι ώστε η επιχείρησή σας να λειτουργεί με όλες τις απαιτούμενες άδειες και άδειες.

Ακολουθούν δύο σημαντικές νομικές απαιτήσεις για να επανεξετάσετε και να καταλάβετε πριν ξεκινήσετε τη μικρή επιχείρησή σας.

1. Εγγραφή ονόματος επιχείρησης
Για να καταχωρίσετε το όνομα της επιχείρησής σας, θα καταχωρήσετε πιθανώς ένα "Doing Business As" (DBA) ή "Fictitious Business Name" (FBN). Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στο κράτος ή στην τοπική κυβέρνηση να γνωρίζει το όνομα στο οποίο εκτελείτε την επιχείρησή σας. Αυτή η εγγραφή δεν παρέχει προστασία εμπορικών σημάτων, αλλά σας επιτρέπει να δημιουργήσετε και να χρησιμοποιήσετε το όνομα που θέλετε για σκοπούς επωνυμίας χωρίς να χρειάζεται να ενσωματώσετε.

2. Ελέγξτε τις άδειες, τις άδειες και τις εγγραφές που χρειάζεται η επιχείρησή σας.
Ανάλογα με τον τύπο της επιχείρησής σας και τον τόπο όπου βρίσκεται, ίσως χρειαστείτε ειδικές επιχειρηματικές άδειες και άδειες από τη χώρα, την πολιτεία, την κομητεία ή την πόλη σας. Οι άδειες, οι άδειες και οι καταχωρίσεις έρχονται σε πολλές παραλλαγές. Παραδείγματα περιλαμβάνουν άδειες τοπικής επιχείρησης, άδειες οικοδομής, άδειες υγείας, άδειες για οικιακές επιχειρήσεις, άδειες πυρκαγιάς, άδειες που σχετίζονται με τη βιομηχανία (όπως η άσκηση νομικής πρακτικής, φιλοξενία, κατασκευή ή επιχείρηση κατασκευής) .

Οι δυνατότητες είναι πολλές, οπότε φροντίστε να κάνετε διεξοδική έρευνα - ίσως με τη βοήθεια του συμβούλου σας - για το τι πρέπει να συμμορφώνεστε με το νόμο στην περιοχή σας. Το πρακτορείο χορήγησης αδειών για τις επιχειρήσεις της πόλης ή του νομού σας είναι επίσης ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε.Στον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε όλες τις διαδικασίες ανάλογα με τη χώρα της ΕΕ
https://ec.europa.eu/growth/single-market/services/services-directive/in-practice/contact_es

Παρόλο που είναι δύσκολο να εξισορροπηθούν τα διαφορετικά καθεστώτα, επειδή η κάλυψη διαφέρει πολύ, συνοψίζουμε συνοπτικά την κατάσταση των αυτοαπασχολούμενων στην Ευρώπη.

Ισπανία: Η συνήθης αμοιβή για ελεύθερους επαγγελματίες το 2019 είναι € 283,3 / μήνα που καλύπτει την προσωρινή αναπηρία σε περίπτωση κοινής ασθένειας, ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας, διακοπής της δραστηριότητας και κατάρτισης.
Η κάλυψη των ενδεχόμενων επαγγελματικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών (Ε.Π.) παύει να είναι εθελοντική το 2019 και συμπεριλαμβάνεται στην αυτοαπασχο- λούμενη συνεισφορά 0,7%, η οποία θα ανήκει στο 30% του συνολικού ισχύοντος επιτοκίου. Αυτά τα απρόβλεπτα προστίθενται στα κοινά που ήταν ήδη υποχρεωτικά για τους αυτοαπασχολούμενους και που τώρα προσφέρουν το ποσοστό 28,30%. Το 2019, το τέλος για τους ελεύθερους επαγγελματίες που πληρούν τις προϋποθέσεις για το κατ 'αποκοπή ποσό (μια μικρή ομάδα) πηγαίνει από € 50 έως € 60 για νέες εγγραφές ως ελεύθεροι επαγγελματίες από την πρώτη Ιανουαρίου.
Η ελάχιστη βάση εισφορών των αυτοαπασχολούμενων εταιριών από το 2019 παρουσιάζει επίσης άνοδο, από την 1η Ιανουαρίου, ο μη μισθωτός που παραθέτει για την ελάχιστη βάση, λαμβάνει μηνιαία αμοιβή € 364,22 / μήνα.
 

Ηνωμένο Βασίλειο: Ο ελάχιστος συντελεστής στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 14 ευρώ μηνιαίως, εάν το μηνιαίο εισόδημα δεν υπερβαίνει τα 600 ευρώ, δεδομένου ότι το βρετανικό σύστημα καθορίζει το κόστος της αυτόνομης ποσόστωσης με βάση το εισόδημα που εισπράττεται. Ωστόσο, πρέπει να διευκρινίσουμε τις πληροφορίες, διότι στο Ηνωμένο Βασίλειο το σύστημα είναι προοδευτικό, η ποσόστωση αυξάνεται και στη χώρα μας και με τα κέρδη αυτά δεν θα υποχρεωθούν να εγγραφούν στην RETA εκτός αν είναι συνηθισμένη στη δραστηριότητα, κάτω από το SMI.
Εάν ο ίδιος ο εργαζόμενος θεωρεί ότι το εισόδημά του θα υπερβαίνει τα € 6000, μπορεί να πληρώσει το πολύ € 58 μηνιαίως.
Ωστόσο, οι καλύψεις περιλαμβάνουν μόνο τη βασική κρατική σύνταξη, το επίδομα θανάτου και την άδεια μητρότητας.

Ολλανδία: Πληρώνονται μόνο 50 € ετησίως για να είναι αυτόνομοι. Με τη διευκρίνιση του αριθμού δεν υπάρχει τέλος κοινωνικής ασφάλισης, έτσι ώστε κάθε ανεξάρτητος εργαζόμενος να πληρώνει μηνιαία ιατρική ασφάλιση (περίπου € 100 / μήνα), εκτός από το εάν επιθυμεί συνταξιοδοτική και θανάτου και ασφάλιση αναπηρίας. Δεν υπάρχει επίσης δικαίωμα για ΑΜ.

Ιρλανδία: Δεν υπάρχει μηνιαίο ή ετήσιο τέλος εγγραφής. Το ποσό που θα καταβληθεί θα είναι το 4% του εισοδήματος για φορολογικούς σκοπούς, δηλαδή τα ακαθάριστα έσοδα μείον τα έξοδα ή τα € 500 (όποια είναι μεγαλύτερη). Διαθέτουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συνταξιοδοτική εισφορά, σύνταξη μητρότητας, επίδομα υιοθεσίας και σύνταξη χήρας, χωρίς ωστόσο να χορηγούνται παροχές ανεργίας.
 

Γερμανία: Η ποσόστωση για αυτοαπασχολούμενους είναι € 140 στην περίπτωση που εισάγονται μηνιαίως πάνω από € 1700. Αν δεν ξεπεραστεί, δεν καταβάλλεται.
Οι διαφορές στα οφέλη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, και αυτό είναι το ίδιο όπως στην περίπτωση των Κάτω Χωρών, οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να πληρώνουν ιδιωτική ιατρική ασφάλιση (150-250 ευρώ το μήνα). Δεν περιλαμβάνονται στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης τους, επομένως, φέρουν τα ιατροφαρμακευτικά έξοδα, το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα είναι ιδιωτικό και, εάν επιθυμούν να συνάψουν πρόσθετη ασφάλιση, πρέπει επίσης να αναλάβουν την ευθύνη.

Πορτογαλία: Στην Πορτογαλία δεν υπάρχει χρέωση, αλλά καταβάλλεται ανάλογα με το εισόδημα, συγκεκριμένα 24,5% ανά έτος. Υπάρχει ένα εκτεταμένο σύστημα που μπορεί να φτάσει το 32%.

Δανία: Οι αυτοαπασχολούμενοι πληρώνουν μεταξύ 25% και 50% των φόρων στο τέλος του έτους στο τέλος του έτους, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και παροχών όπως η ανεργία, η μητρότητα ή η ασθένεια.
 

Ιταλία: Δεν υπάρχει τέλος, το Δημόσιο καταβάλλεται με βάση τα κέρδη, όχι το εισόδημα, περίπου 20-30%. Ο αυτοαπασχολούμενος πρέπει να εγγραφεί στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας, το οποίο καλύπτει τη συνταξιοδότηση, την ασθένεια, την αναπηρία, τα επιδόματα ανεργίας και την υγειονομική περίθαλψη.
 

Γαλλία: Στη γαλλική επικράτεια δεν πληρώνεται το πρώτο έτος. Από τότε, υπάρχει ένας φορολογικός συντελεστής που εξαρτάται από το εισόδημα και το επάγγελμα, που κυμαίνεται μεταξύ 12 και 21,3%. Όσον αφορά την κάλυψη και τα οφέλη, περιλαμβάνονται η υγειονομική περίθαλψη, η προσωρινή αναπηρία, οι συντάξεις χήρας και αναπηρίας και η συνταξιοδότηση. Όσον αφορά την υγεία, η αυτόνομη διαχειρίζεται τα έξοδα, αν και θα λάβει στη συνέχεια επιστροφή από το κράτος μεταξύ 65% και 100%.