Historia wykorzystania lnu do wyrobu produktów sięga 7. tysiąclecia przed Chrystusem, choć popularność w przetwórstwie włókno to zdobyło w Europie dopiero około XVIII wieku rozprzestrzeinając się między innymi w różnych regionach Słowacji, ze szczególnym uwzględnieniem północnych obszarów (np. wokół Bardejowa). Produkcja wyrobów lnianych polega na rozerwaniu rdzenia celulozowego w celu oddzielenia włókien lnu od twardej łodygi, usunięciu krótkich i kruchych włókien oraz ułożeniu wszystkich włókien równolegle. Następnie, za pomocą cierlicy oraz szczotek wyczesywano lniane włukna i usuwano resztki paździorów. Włókna formowało się przędzę, z której powstawały takie wyroby jak dywany, koszule, prześcieradła, sukienki i wiele innych rzeczy.