Υπάρχουν πολλές διάφορες προσεγγίσεις προς την ηγεσία. Η εξέλιξη των προσεγγίσεων δείχνει πώς η γνώση για την ηγεσία έχει αναπτυχθεί: ξεκινώντας από το γνώρισμα μέσω της συμπεριφοράς και της κατάστασης προσέγγιση στις σύγχρονες τάσεις, όπως η μεταμορφωτική ηγεσία. Όλοι τους δείχνουν κάποιες σημαντικές πτυχές της αποτελεσματικής ηγεσίας.

• Η πρώτη προσέγγιση στην ηγεσία ήταν η προσέγγιση των γνωρισμάτων. Η κύρια υπόθεση αυτής της προσέγγισης ήταν ότι- οι ηγέτες γεννιούνται, δεν γίνονται και ότι η ηγεσία αποτελείται από ορισμένα κληρονομικά γνωρίσματα προσωπικότητα ή ιδιότητες. • Η δεύτερη σημαντική προσέγγιση προς την ηγεσία ήταν η συμπεριφοριστική προσέγγιση. Σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση η ηγεσία μπορεί να μαθευτεί και να αναπτυχθεί. Συμπεριφοριστική προσέγγιση επικεντρώνεται στη συμπεριφορά των ανθρώπων σε ηγετικές θέσεις, τη σημασία της ηγεσίας στυλ και πώς επηρεάζει την απόδοση της ομάδας. • Αυτό είναι το παλαιότερο από τα μοντέλα της κατάστασης. Ο Κερτ Lewin προσδιόρισε τρεις μορφές συμπεριφοράς μεταξύ των ηγετών. - Αυταρχικό - αυταρχικό στυλ • Οι ηγέτες διευκρινίζουν τους στόχους, τις προθεσμίες και τις μεθόδους παίρνοντας τις αποφάσεις από μόνες τους με τις μικρές διαβουλεύσεις με άλλες. - Συμμετοχική - δημοκρατικό στυλ • ο ηγέτης εκφράζει τις προτεραιότητές του και τις αξίες του για τον καθορισμό των στόχων και τη • λήψη αποφάσεων, αλλά συμμετέχει επίσης στο έργο του ομίλου και δέχεται συμβουλές και προτάσεις από συναδέλφους. Ωστόσο, ο ηγέτης παίρνει την τελική απόφαση. - Μεταβιβάζοντας - αφήστε-κάνετε το ύφος • ο ηγέτης δίνει την ευθύνη για τα αποτελέσματα στην ομάδα. Αυτός ή αυτή τους επιτρέπει να θέσει τους στόχους, να αποφασίσει σχετικά με τις μεθόδους εργασίας, να καθορίσει τους ρόλους των ατόμων και να θέσει το δικό τους ρυθμό της εργασίας. • Οι ηγέτες μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους για να καλύψουν τις διαφορετικές περιστάσεις, όταν στην πράξη πολλοί το βρίσκουν δύσκολο να κάνουν έτσι ακόμα και μετά από την κατάρτιση λόγω των ασυνείδητων σταθερών πεποιθήσεων, των φόβων ή των ριζωμένων συνηθειών. Για το λόγο αυτό, οι ηγέτες πρέπει να εργαστούν για την υποκείμενη ψυχολογία τους, εάν πρόκειται να επιτύχουν την ευελιξία να εφαρμόσουν αυτές τις θεωρίες. • Σύμφωνα με την προσέγγιση της κατάστασης, οι σημαντικότεροι καθοριστικοί παράγοντες του αποτελεσματικού ύφους ηγεσίας είναι: - ο ηγέτης (ο χαρακτήρας, οι αξίες, η επαγγελματική και προσωπική του εμπειρία, οι συμπεριφορές κ. λπ.) - τους οπαδούς τους στην ομάδα (τους χαρακτήρα, τις αξίες, την επαγγελματική και προσωπική εμπειρία, συμπεριφορές, κλπ.) - η κατάσταση που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το έργο (πολυπλοκότητα του) και τις οργανωτικές μεταβλητές, όπως η οργανωτική κουλτούρα, τα πρότυπα διαχείρισης, κλπ. • Μεταμορφωτική προσέγγιση στην ηγεσία είναι κατανοητή ως αυτή που προκαλούν αλλαγές σε κοινωνικά και ατομικά συστήματα, καθώς δημιουργεί πολύτιμες και θετικές αλλαγές στους οπαδούς με τον τελικό στόχο της ανάπτυξης οπαδούς σε ηγέτες. Μετασχηματιστική ηγέτες ειδικεύονται στην εργασία για την αλλαγή του συστήματος και την επίλυση των προκλήσεων με την εξεύρεση εμπειριών που δείχνουν ότι τα παλιά μοτίβα δεν ταιριάζουν ή εργάζονται.