Na tym filmie Pavel Surma wykonał fontannę z piaskowca. Jest artystą intensywnie zaangażowanym w tworzenie sztuki, w tym malarstwa, rzeźby, grafiki, fotografii i kolaży. Po dłuższym pobycie za granicą, od 2001 roku mieszka i pracuje w Czechach, a zwłaszcza w Ludmirovie w dzielnicy Prostejov. W ostatnich latach poświęcił się projektowaniu wnętrz i elementów zewnętrznych, w których integruje rzeźby z piaskowca. Fontanna składa się z podstawy, motywu centralnego rzeźby i obrzeża wokół fontanny. Większa część fontanny jest przygotowywana w warsztacie lub atelier. Na koniec fontanna jest ustawiona na ziemi i wypełniana wodą.

Film wideo pokazuje, w jaki sposób kamień Vistea jest przetwarzany przy użyciu nowoczesnych technik (z mechaniczną piłą i szlifierką), ale także tradycyjnych metod rzeźbienia kamienia za pomocą dłuta i młota, metod przekazywanych z pokolenia na pokolenie. W warsztacie praca jest wykonywana ręcznie, z wyjątkiem cięcia wapienia, które wykonuje się za pomocą mechanicznej piły i szlifierki. Po wydobyciu bloków kamiennych z kamieniołomu kamieniarze pracują na tokarce, a ostateczne elementy są rzeźbione ręcznie za pomocą dłuta i młotka, aby nadać wartość i ozdobić kamień. Rezultatem są ręcznie wykonane wyroby gotowe, takie jak: posągi, masywne kolumny, ale także produkty przemysłowe: schody, okna, elementy poziome i pionowe, dekoracje wnętrz, chodniki. Sztuka rzeźbienia w kamieniu Vistea ma wielowiekową historię, rzemiosło jest przekazywane z pokolenia na pokolenie, 80% ludności z wioski Vistea pracuje z kamieniem. Wapień Vistea ma kilka zalet, dzięki którym stał się sławny: przyjemny kolor (biały, żółty lub niebieski, w zależności od wydobytej formacji skalnej), jest trwały i ma dobre właściwości mechaniczne. Ponadto jest dostępny na wzgórzach w pobliżu Cluj. Nazwa miejscowości Vistea była przez lata powiązana z kamieniem naturalnym, który rozsławił ją w Europie Środkowej i Południowo-Wschodniej, a wieś została lokowana w XIII wieku.

Kamieniarstwo zajmuje się obróbką kamienia poprzez rzeźbienie, szlifowanie, ścieranie, grawerowanie i instalowanie elementów kamiennych. Do ręcznego kamieniarstwa wykorzystano młotki, kliny i dłuta. Ponieważ kamieniarze pierwotnie wydobywali kamień, lokalne złoża determinowały rodzaj obrabianego kamienia, np. w regionie Spiszu kamieniarze koncentrowali się na przetwarzaniu trawertynu od średniowiecza. Na terenie Słowacji kamieniarstwo zostało zapoczątkowane przez włoskich mistrzów, którzy od XII wieku przybywali tam, aby budować świeckie i sakralne budynki. W ramach tego rzemiosła opracowano również produkcję kamieni młyńskich i kamieni szlifierskich. W miastach kamieniarze mieli gildie wraz z masonami i koncentrowali się na budowaniu różnego rodzaju budowli. Na wsi kamieniarstwo, jako osobny zawód, rozwija się od XVIII wieku, zwłaszcza na obszarach, na których występuje Kamień łatwiej obrabialny (piaskowiec, wapień, ryolit, trachyt). Z tego materiału wykonywano okładziny, parapety, gzymsy, filary, nagrobki, krzyże i posągi, kapliczki przydrożne i posągi świeckie. Chociaż tradycyjne kamieniarstwo zniknęło pod koniec lat 40. XX wieku, jako rzemiosło pozostało do dziś. Kamień jest nadal szeroko stosowany w budownictwie, zarówno na zewnątrz, jak i we wnętrzach. Do tej pory istotnym elementem kamieniarstwa tradycyjnego jest wykonywanie nagrobków i dzieł sztuki.

Na filmie możemy zobaczyć, jak jeden z ostatnich jeszcze żyjących rzemieślników kamienia, Ion Moaca, z Pietroasele w hrabstwie Buzau, umiejętnie posługuje się dłutem i młotem, aby stworzyć unikalne kamienne posągi. Kamienny mistrz ma prawdziwe muzeum rzeźb na wolnym powietrzu, które nazywa „epoką kamienia”. Rzeźbi kamień, nadając mu różne kształty, takie jak zwierzęta, ptaki, ludzie, a każdy posąg ma historię, którą tylko mistrz widział w kamiennym bloku. Rzemieślnik uważa , że zdolność rzeźbienia w kamieniu otrzymał jako dar od Boga i rozwinął dzięki swoim poprzednikom. Lubi pracować przy użyciu tradycyjnych narzędzi, takich jak dłuto i młotek. Umiejętność wykonywania rzemiosła odziedziczył po ojcu i ona odejdzie wraz z nim, ponieważ Ion Moaca nie ma uczniów, którzy mogliby podążać jego śladami.

Film instruktażowy pokazujący domowy sposób  wykonania ozdobnych doniczek z cementu. Ręcznie wykonane doniczki cementowe odzwzorowują wzory, które były stosowane dawniej.

 

Film pokazuje ostrzenie za pomocą belgijskiego niebieskiego kamienia, uważanego za jedno z najlepszych narzędzi do ostrzenia noży.

Alabaster jest odmianą gipsu, drobno krystalizowanego, o jasnych kolorach, który pojawia się w zwartych i jednorodnych masach zwanych guzkami. W różnych częściach Europy znajdują się kopalnie alabastru, a sztuka rzeźby zwykle była rozwijana wokół niego. Alabaster musi być wydobywany z kopalni, transportowany i cięty zgodnie z rodzajem zastosowania, do którego jest przeznaczony. Dziś alabaster ma wiele zastosowań, zarówno w architekturze, jak i w oświetleniu i zdobieniach. Technika rzeźbienia polega na wydobyciu, za pomocą młotka i dłuta, lub stempla nadmiaru materiału w celu nadania kształtu rysowanej wcześniej figurze. Można również stosować wiertarki, piłowanie, polerki itp.

Przedmiot przedstawia rzeźbę wykonaną z gipsu o nazwie „Ecce Homo”. Głównym zastosowanym materiałem jest gips. Istnieje wiele sposobów, które umożliwiają przekształcanie gipsu w rzeźbę. Technika ta pochodzi ze starożytnego Egiptu, gdzie była rozwijana około 3500 r. p.n.e. Gibs był też używany w starożytnej Grecji i Hiszpanii. Na filmie znajduje się przykład wykonania rzeźby z gipsu, a także proces przeróbki oraz wykorzystywane materiały użyte zgodnie z ideą tej starożytnej sztuki rzemieślniczej.