Το βίντεο παρουσιάζει μία από τις σημαντικότερες σχολές μωσαϊκών τεχνών στον κόσμο. Το πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί ένα ψηφιδωτό είναι να σχεδιάσετε το μοτίβο που θα πρέπει να έχει το ψηφιδωτό. Στη συνέχεια, ο ψηφιδωτός καλλιτέχνης πρέπει να επιλέξει το σωστό υλικό και πέτρες. Διαγράφοντας τα διάφορα κομμάτια των λίθων, οι τεχνίτες αποκτούν αυτά τα μικρά κεραμίδια που θα συνθέσουν το ψηφιδωτό. Τα κεραμίδια στη συνέχεια καλύπτονται με διαφορετικά χρώματα και τοποθετούνται μαζί για να δημιουργήσουν το μοτίβο.

Το αντικείμενο αντιπροσωπεύει ένα γλυπτό από μάρμαρο που ονομάζεται "Το φιλί του θανάτου" .

- Η τεχνική που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αυτού του γλυπτού είναι η τεχνική της λιθοτεχνίας.

- Το κυριότερο υλικό που χρησιμοποιείται είναι το μάρμαρο.

Στην Ισπανία υπάρχουν τέσσερα βασικά σημαντικά μάρμαρα: Rojo Alicante, Negro Marquina, Crema marfil και Dark Emperador.

- Η γεωγραφική περιοχή βρίσκεται στη νότια Ισπανία, κυρίως στο Jaen.

Συγκεκριμένα, αυτό το βίντεο δείχνει τον τρόπο κατασκευής ενός γλυπτού της μαρμάρινης πέτρας .

Το βίντεο δείχνει την πράξη ακονίσματος με βελούδινη μπλε πέτρα, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα εργαλεία για την οξύνιση των μαχαιριών.

Το βίντεο παρουσιάζει πώς επεξεργάζεται η πέτρα του Vistea χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές (με μηχανικό κόπτη και μύλο), αλλά και παραδοσιακές μεθόδους σκάλισμα της πέτρας με σμίλη και σφυρί, μεθόδους που μεταδίδονται διαγώνιες γενιές. Στο εργαστήριο η εργασία γίνεται χειροκίνητα, εκτός από την κοπή ασβεστόλιθου που γίνεται με ένα μηχανικό κόπτη και τον μύλο. Μετά την εξόρυξη των πέτρινων όγκων από το λατομείο εργάζονται σε τόρνο και οι τελικές πλάκες χαράζονται χειροκίνητα, χρησιμοποιώντας τη σμίλη και το σφυρί, για να δώσουν αξία και να εμπλουτίσουν την πέτρα. Τα αποτελέσματα είναι χειροποίητα τελικά προϊόντα όπως: αγάλματα, τεράστιες στήλες, κεφάλαια αλλά και βιομηχανικά προϊόντα: σκάλες, παράθυρα, οριζόντια και κατακόρυφη κόντρα πλακέ, εσωτερικές διακοσμήσεις, πεζοδρόμια. Οι τεχνίτες και ο ασβεστόλιθος της Βίστειας έχουν μια ιστορία αιώνων στην πέτρινη σκάλισμα, το σκάφος περνάει από γενιά σε γενιά, το 80% του εργαζόμενου πληθυσμού από το χωριό Βίσταια εργάζεται με πέτρα. Ο ασβεστόλιθος Vistea έχει πολλά πλεονεκτήματα που το έχουν κάνει διάσημο: το ευχάριστο χρώμα (λευκό, κίτρινο ή μπλε, εξαρτάται από το ποια καριέρα εξάγεται), είναι ανθεκτικό και έχει καλές μηχανικές ιδιότητες. Επιπλέον, είναι άφθονο στους λόφους κοντά στο Κλουζ. Το όνομα του χωριού Βίσταια συνδέεται με την πάροδο των χρόνων με τη φυσική πέτρα που το έκανε γνωστό στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, το χωριό πιστοποιήθηκε τον 13ο αιώνα.

Το Βασιλικό Χυτήριο στο Βασιλικό Μουσείο Lazienki στη Βαρσοβία παρέχει ένα εκπαιδευτικό βίντεο που δείχνει πώς να προετοιμάσει ένα cast από παραδοσιακά στολίδια γύψου από έτοιμες μορφές. Το Βασιλικό Χυτήριο λειτουργεί από το 18ο αιώνα διδασκαλία τέχνες, στο οποίο αντίγραφα γύψο των αρχαίων και σύγχρονων γλυπτών έγιναν. Τα γυψοσανίδες ήταν δημοφιλή στις συλλογές ευρωπαίων μονάρχων του δέκατου ένατου αιώνα. Επί του παρόντος, το στούντιο διεξάγει εργαστήρια για φοιτητές διαφόρων σχολείων κατά τη διάρκεια των οποίων οι μαθητές μαθαίνουν για τα διάσημα παλαιά γλυπτά και τους σχετικούς μύθους. Η εκπαιδευτική ταινία δείχνει τη χύτευση ενός φυτικού μοτίβου.

Αυτή η διδακτική ταινία δείχνει πώς να φτιάχνετε με το χέρι κομψά λουλούδια από τσιμέντα σύμφωνα με το παλιό σχέδιο. Απλός τρόπος να φτιάξετε στο σπίτι τις γλάστρες.

Σε αυτό το βίντεο ένα σιντριβάνι με άμμο γίνεται από τον Pavel Surma. Είναι καλλιτέχνης που έχει εμπλακεί εντατικά στη δημιουργία τέχνης που περιλαμβάνει ζωγραφική, γλυπτά, γραφικά, φωτογραφία και κολάζ. Μετά από μακρόχρονη παραμονή στο εξωτερικό, από το 2001 ζει και εργάζεται στην Τσεχική Δημοκρατία, συγκεκριμένα στο Ludmirov στην επαρχία Prostejov. Τα τελευταία χρόνια, έχει αφιερωθεί στον εσωτερικό και εξωτερικό σχεδιασμό, όπου ενσωματώνει ειδικά γλυπτά από πέτρα. Η βρύση αποτελείται από τη βάση, το κεντρικό μοτίβο; γλυπτική στο κέντρο της και το χείλος γύρω από τη βρύση. Το μεγαλύτερο μέρος του σιντριβάνι προετοιμάζεται στο εργαστήριο ή το εργαστήριο. Τέλος, η βρύση είναι τοποθετημένη στη γη και γεμίζει με νερό.

Το βίντεο παρουσιάζει το έργο του γλύπτη Emanuele Rubini. Το έργο του συνίσταται στο σπάσιμο ενός μεγάλου κομμάτι μαύρου μαρμάρου με το σφυρί για να αποκτήσει το τέλειο μπλοκ από μάρμαρο που χρειάζεται για το γλυπτό. Στη συνέχεια, εργάζεται και διαμορφώνει το μάρμαρο με συγκεκριμένο όργανο. Το τελευταίο βήμα της εργασίας είναι η στίλβωση και η λάμψη του μαρμάρου.

Ένα παράδειγμα γλυπτικής που δημιουργήθηκε από έναν καλλιτέχνη χρησιμοποιώντας ένα μαρμάρινο κομμάτι από την Carrara. Τελικά και υπομονετικά κόβει, διαμορφώνει και λειώνει το μάρμαρο μέχρι να αποκτήσει το γλυπτό..

Η Stonework ασχολείται με την επεξεργασία πέτρας με γλυπτική, λείανση, χάραξη, χάραξη, ζωγραφική και εγκατάσταση πέτρινων στοιχείων. Τα σφύρα, οι σφήνες, οι μπάλες και οι σμίλες χρησιμοποιήθηκαν για το χειροποίητο πέτρωμα. Δεδομένου ότι οι λιθοσφαιριστές εξήγαγαν αρχικά την πέτρα, οι τοπικές αποθέσεις προσδιορίζουν τον τύπο πέτρας που υφίσταται επεξεργασία, π.χ. στην περιοχή Spis, οι λιθοσφαιριστές εστίασαν στην επεξεργασία της τραβερτίνης από τη μέση ηλικία. Η πέτρα έχει αναπτυχθεί από Ιταλούς δασκάλους οι οποίοι έχουν έρθει να κατασκευάσουν κοσμικά και ιερά κτίρια από τον 13ο αιώνα στη Σλοβακία. Εκτός από την οικοδόμηση της πέτρας, αναπτύχθηκε επίσης η παραγωγή λίθων και πέτρες λείανσης. Στις πόλεις, οι λιθοσφαιριστές είχαν συντεχνίες μαζί με μαστόρους και εστίασαν στην κατασκευή διαφόρων τύπων κτιρίων. Στην ύπαιθρο, ο λιθοτεχνικός τομέας ως συμπληρωματική κατοχή αναπτύσσεται από τον 18ο αιώνα σε περιοχές όπου η πέτρα επεξεργάζεται ευκολότερα (ψαμμίτης, ασβεστόλιθος, ριόλιθος, τραχίτης). Περιττώματα, περβάζια παραθύρων, γείσα, κορδέλες, κολόνες, επιτύμβιες στήλες, σταυροί και αγάλματα, τα calvarias, τα ιερά και τα κοσμικά αγάλματα έγιναν από αυτό το υλικό. Αν και το παραδοσιακό λιθοτεχνικό έργο εξαφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940, παρέμεινε μέχρι σήμερα ως σκάφος. Η πέτρα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή, τόσο σε εξωτερικούς χώρους όσο και σε εσωτερικούς χώρους, από επιτύμβιες πλάκες και έργα τέχνης.

Στο βίντεο μπορούμε να δούμε πώς ένας από τους λίγους τεχνίτες της πέτρας που εξακολουθούν να υπάρχουν, ο Ion Moaca, από το Pietroasele της επαρχίας Buzau, διαχειρίζεται επιδέξια τη σμίλη και το σφυρί για να δημιουργήσει μοναδικά πέτρινα αγάλματα. Ο πέτρινος δάσκαλος έχει ένα πραγματικό υπαίθριο μουσείο αγαλμάτων, το οποίο το ονομάζει "Η Εποχή του Λίθιου". Έγραψε την πέτρα δίνοντάς της διάφορα σχήματα, όπως τα ζώα, τα πουλιά, τους ανθρώπους και κάθε άγαλμα έχει μια ιστορία που μόνο ο πέτρινος δάσκαλος το είδε στο πέτρινο μπλοκ. Ο τεχνίτης θεωρεί τη σκαλιστική πέτρα ως δώρο που έλαβε από τον Θεό και τους προκατόχους του. Του αρέσει να δουλεύει χρησιμοποιώντας παραδοσιακά εργαλεία όπως σμίλη και σφυρί, όπως και οι προκάτοχοί του. Το σκάφος κληρονόμησε από τον πατέρα του και θα βγει μαζί του επειδή δεν έχει μαθητευόμενους να ακολουθήσουν τα βήματά του.

Ο αλάβαστρος είναι μια μοναδική ποικιλία γύψου, λεπτό κρυσταλλωμένο, με ανοιχτά χρώματα, που εμφανίζεται σε συμπαγείς και ομοιογενείς μάζες που ονομάζονται οζίδια. Υπάρχουν ορυχεία αλαβάστρου σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και αυτό το σκάφος αναπτύχθηκε συνήθως γύρω από αυτό. Ο αλάβαστρο πρέπει να εξάγεται από το ορυχείο, να μεταφέρεται και να κόβεται ανάλογα με τον τύπο χρήσης στον οποίο προορίζεται. Χωρίς να το χωρίζει από τον κόσμο της τέχνης, ο οποίος σε άλλες εποχές συνδέεται άμεσα, σήμερα, ο αλάβαστρος έχει πολλές εφαρμογές, τόσο στην αρχιτεκτονική, όσο και στον φωτισμό και τη διακόσμηση. Η τεχνική της γλυπτικής συνίσταται στην εξαγωγή, μέσω σφυριού και σμίλης, διάτρησης ή σμίλης, της περίσσειας του υλικού για να δώσει σχήμα στο σχήμα που έχει προηγουμένως σχεδιαστεί. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν μηχανήματα διάτρησης, πριόνισμα, στίλβωση κ.λπ.

- Το αντικείμενο αντιπροσωπεύει ένα γλυπτό από γύψο που ονομάζεται "Ecce Homo". - Η τεχνική που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αυτού του γλυπτού είναι η τεχνική της ξυλογλυπτικής. - Το κύριο υλικό που χρησιμοποιείται είναι γύψο, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα που επιτρέπουν τη διαδικασία μετατροπής του γύψου σε γλυπτό. - Η γεωγραφική περιοχή προέλευσης είναι η αρχαία Αίγυπτος γύρω στο 3500 π.Χ. Ξαφνικά χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και στην Ισπανία. Στο βίντεο υπάρχει ένα παράδειγμα για το πώς κατασκευάζεται ένα γλυπτό γύψο, καθώς και τα βήματα και τα υλικά που χρησιμοποιούνται μαζί με την ιδέα πίσω από αυτή την αρχαία τέχνη της τέχνης.