Η ανάγλυφη ετικέτα είναι μια τεχνική τεχνική που συνίσταται στην εργασία με ελατό υλικό για να αποκτήσει μια διακοσμητική φιγούρα στην ανακούφιση. Η εκτύπωση δερμάτων είναι η πρακτική της δημιουργίας δερμάτων σε αντικείμενα τέχνης ή έργα τέχνης, χρησιμοποιώντας τεχνικές διαμόρφωσης και χρωματισμού. Αυτή η χάραξη γίνεται με το χέρι. Το δέρμα πρέπει να δουλεύει και στις δύο πλευρές. Σε ένα από αυτά έχει σχεδιαστεί, και στη συνέχεια ανάγλυφο στο πίσω μέρος. Δημιουργείται με τη χρήση βλαστοειδών διαφορετικών μεγεθών και σχημάτων από την κάτω πλευρά του κομματιού, διατεταγμένα σε μαλακή επιφάνεια που επιτρέπει την προοδευτική παραμόρφωση της επεξεργασμένης επιφάνειας. Με αυτόν τον τρόπο, ο τεχνίτης λειτουργεί αρνητικά, βυθίζοντας περισσότερο εκείνες τις περιοχές που θα έπρεπε να έχουν μεγαλύτερη ανακούφιση από την άλλη πλευρά. Οι τελικές λεπτομέρειες της ανακούφισης επιτυγχάνονται δουλεύοντας στην εμπρόσθια πλευρά του τεμαχίου, περιγράφοντας αυτό με λεπτότερες σμίλες για να αποκτήσετε μεγαλύτερο ορισμό. Το δέρμα χρησιμοποιείται για καλύμματα πολυτελών δεσμών, χαρτοφυλακίων, πλαισίων για πορτραίτα, καθισμάτων και πλάτης καρέκλες, οθόνες κλπ., με παραδοσιακές διακοσμήσεις ήδη επιχρυσωμένες, ήδη πολύχρωμες, πυρογραφημένες με μεταλλικές εφαρμογές και σμάλτα, πολύτιμους λίθους κλπ. Η ανάγλυφη εκτύπωση δερμάτων είναι μια τέχνη που ασκείται στη μουσουλμανική Ισπανία η οποία Το ανάγλυφο του δέρματος είναι τέχνη που ασκείται στη μουσουλμανική Ισπανία και πέτυχε μεγάλη φήμη σε πόλεις όπως η Cordova, από όπου έρχεται το όνομα Cordovan.

Ο Juan Luis Casillas, τεχνίτης από το Ubrique (Cádiz), ήταν ο πρώτος δερματολόγος που έλαβε το Artisan Mastercard από την κυβέρνηση της Ανδαλουσίας το 2012. Έχει εργαστεί στο εργαστήριό του εδώ και δεκαετίες. Άρχισε να εργάζεται σε αυτό το εμπόριο όταν ήταν 14 ετών και ξεκίνησε τις δικές του επιχειρήσεις στην ηλικία των 21 ετών. Για τον Juan Luis Casillas που δουλεύει με δέρμα είναι κάτι περισσότερο από δουλειά: αντιπροσωπεύει την ιδιοσυγκρασία, τον πολιτισμό και την ιστορία του το χωριό όπου γεννήθηκε. Γι 'αυτό, πέρα από τις οικονομικές πτυχές, προσπαθεί να διδάξει τα μυστικά αυτού του εμπορίου στις επόμενες γενιές, οπότε δεν εξαφανίζεται. Τα σχέδια του Casillas Piel εκτιμώνται ιδιαίτερα εκτός Ισπανίας, όπου πωλούν το 90% της παραγωγής τους.

Το βίντεο δείχνει την τεχνική που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία του δέρματος. Πρώτα απ 'όλα, το δέρμα κόβεται για να δώσει το σωστό σχήμα. τότε είναι βαμμένο. Τέλος, γίνονται οι τελευταίες πινελιές. Το βίντεο δείχνει τη δημιουργία δερμάτινης ζώνης.

Ο José Manuel Domínguez, από την Valverde del Camino (Huelva), μεγάλωσε με τη μυρωδιά του δέρματος και τους ήχους των πόρπες. Είναι δερμάς τεχνίτης και σέλας. Η πατρίδα του έχει μια παράδοση για αυτά τα επαγγέλματα, τα οποία έχουν αναπτυχθεί από την οικογένειά του για γενιές στο εργαστήριό τους, Artesanía Berrocal. Είναι η τρίτη γενιά και απονεμήθηκε με την κάρτα Master Artisan από την κυβέρνηση της Ανδαλουσίας. Ο José Manuel υποστηρίζει ότι το δέρμα μιλάει και του λέει πώς να δουλέψει μαζί του. Τώρα διδάσκει πώς να ερμηνεύσει τη γλώσσα αυτή στον ανιψιό του, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση της οικογενειακής παράδοσης.

Η σελδερία είναι η τέχνη της εργασίας διαφόρων δερμάτινων ειδών ή σέλες για άλογα. Μια φρουρά είναι ένα κομμάτι ή διάταξη σελών ιππικού, σέλες πακέτων και ξάρτια. Ο σέλλας εργάζεται χειροποίητα δερμάτινα αντικείμενα, οι δάσκαλοι στην τέχνη μετατρέποντας ένα κομμάτι δέρματος χωρίς οποιαδήποτε μορφή εκτός από εκείνο του ζώου. Σε αυτό το χειροτεχνικό έργο είναι απαραίτητο να διαθέτουμε εξειδικευμένα εργαλεία όπως η σανίδα μαλακής ξυλείας για κοπή εργασίας, μέτρηση ταινίας, σφυρί για να τραβήξουμε το δέρμα και να πριτσίνουμε το υλικό, τα μαχαίρια για κοπή, το εργαλείο «chaira» ή το εργαλείο κοπής για την ακόνισμα των κοπτών κλπ. , καθώς και πρότυπα, τσιμπιδάκια, ψαλίδια, γροθιές, χάρακα, πυξίδα, ξύλινα σχάρες, γράμματα και αριθμητικά δείγματα, και riveters, Άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται συχνά εκτός από το δέρμα, όπως καμβά, ή σχεδιαγράμματα σε βάσεις ή χρωματιστά ρούχα και κλωστές. Η λέξη «talabartería» σημαίνει ναυπηγείο, που προέρχεται από τον όρο talabarte, «ζώνη με βολές για να φέρει το σπαθί ή το σαμπρέ;».

Το αντικείμενο που αντιπροσωπεύεται είναι μια σέλα αλόγου.

Τα πτερύγια, οι ιμάντες περίσφιξης και τα δερμάτινα τιράντες συνήθως κατασκευάζονται από δέρματα ζώων που λαμβάνονται από βοοειδή, χοίρους, πρόβατα ή ελάφια. Το δέρμα αγελάδας είναι το πιο κοινό δέρμα που χρησιμοποιείται στη σέλα.

Τα σέλα δέντρα μπορούν να αποτελούνται από διάφορα υλικά, όπως ξύλο οξιάς, υαλοβάμβακα, πλαστικό, ελασματοποιημένο ξύλο, χάλυβα, αλουμίνιο και σίδηρο και φυσικά δέρμα και δέρμα.

Η τεχνική που χρησιμοποιείται είναι η παλιά παραδοσιακή χειροποίητη τεχνική για τη δημιουργία σέλας.

μεσαιωνική εποχή, η Ισπανία έγινε ένας από τους σημαντικότερους εξαγωγείς των δυτικών σύγχρονων σέλες για τις ισπανικές αποικίες στην Αμερική κατά την εποχή του εποικισμού.

Αυτό το βίντεο παρουσιάζει όλα τα απαραίτητα βήματα για τη δημιουργία της σέλας

Το βίντεο δείχνει τη δημιουργία του αποκριάτικου κοστουμιού της Γκιλ, πολύ δημοφιλούς χαρακτήρα του καρναβαλιού του Binche. Η φορεσιά είναι κατασκευασμένη από λινό και αποτελείται από μπλούζα και παντελόνι. Είναι διακοσμημένο με τα έμβλημα και τα χρώματα της βελγικής σημαίας. Το πιο σημαντικό κομμάτι της ενδυμασίας είναι το καπέλο, φτιαγμένο εξ ολοκλήρου με μεγάλα φτερά, το ένα δίπλα από τους τεχνίτες.

Το δέρμα από τα κατσίκια και τα πρόβατα χρησιμοποιήθηκε για να φτιάξει βαλίτσες βαρέως τύπου για καθημερινή χρήση. Οι τσάντες χρησιμοποιήθηκαν κυρίως από τις Sheperts και διακοσμήθηκαν.

Οι πρώτες αναφορές αυτών των προϊόντων γουναρικών επιστρέφονται στην περίοδο του 18ου αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία των ανθρώπων από τον καιρό. Στο παρελθόν προϊόντα από μαλλί όπως τα χαλιά είναι πολύ δημοφιλή στη Σλοβακία. Υπάρχουν ορισμένοι τύποι, όπως για παράδειγμα η "alpaka", η οποία είναι 5 φορές πιο ζεστή ως αρχικό fleece. Ένας άλλος τύπος είναι "Moher". Η πιο σημαντική φάση της επεξεργασίας είναι η διαβροχή καθώς χωρίς αυτό, το δέρμα είναι εύθραυστο. Το δεύτερο στάδιο είναι η απολίπανση του δέρματος από τους λιπώδεις ιστούς. Το τρίτο, το πιο ευαίσθητο βήμα σε αυτή τη διαδικασία είναι το πλύσιμο, όπου τα κοκτέιλ βυθίζονται σε μια ειδική λύση για τη συντήρηση του μαλλιού. Το τέταρτο βήμα είναι η αποξήρανση, το δέρμα μούσκεμα και αλάτιστο και πάλι. Στο τέλος χρησιμοποιούνται τέντωμα και ξήρανση, όπου τα δέρματα είναι υπό τάση με κλιπς και είναι απαραίτητο να το κάνετε έξω. Το τελευταίο βήμα είναι η προσαρμογή σύμφωνα με τις ανάγκες του πελάτη. Το τρίχωμα του δέρματος προβάτου έχει εξαιρετική μονωτική ιδιότητα και είναι ανθεκτικό στη φλόγα και τον στατικό ηλεκτρισμό. Η εκμετάλλευσή του είναι ευπροσάρμοστη. Στη Σλοβακία έχουμε επίσης παλτά από δέρμα προβάτου που ονομάζεται "kudmen" με χειροποίητο λαϊκό κεντημένο θέμα, μπότες με επένδυση προβάτων, καπέλα και πολλά άλλα χρήσιμα προϊόντα. Το κομμάτι που παρουσιάζεται σε αυτό το βίντεο είναι 100% χαλί sheepskin. Αυτό το βίντεο προσφέρει ένα παράδειγμα της μεγάλης δεξιότητας της επεξεργασίας των προβάτων στη Σλοβακία.

Το capitonné είναι ένα εξωραϊσμό που κάνει την επιφάνεια του καναπέ, μια πολυθρόνα ή κάτι άλλο, ευχάριστα κυματιστό, ενισχύοντας την απαλότητα της ταπετσαρίας. Μέσω της χρήσης τεχνικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται από τους τεχνίτες για την παραγωγή του κεφαλονιού, μια σειρά από κουμπιά εφαρμόζονται ισομερώς στην επένδυση, δημιουργώντας μια σειρά από μαξιλάρια; τοποθετημένα δίπλα-δίπλα.

Το Krpce είναι ένα τυπικό σλοβακικό παλαιότερο παπούτσι από δέρμα. Η ιστορία της προέλευσης ανάγεται στον 9ο αιώνα. Το υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του είναι ένα φυσικό δέρμα. Το Krpce μπορεί να φορτωθεί από γυναίκες, άνδρες και παιδιά. Η κορυφή αυτών των παπουτσιών είναι κομμένη με ένα κομμάτι από αλεσμένο δέρμα. Η περαιτέρω επεξεργασία σκουπιδιών τους δίνει το επιθυμητό σχήμα στο πόδι. Για μεγαλύτερη αντοχή στην τριβή, έχουν εξωτερική σόλα με επένδυση και ραφή από ανθεκτικό δέρμα. Από πρακτική άποψη, δεν είναι σκόπιμο να έχετε γυμνό πόδι. Το περπάτημα (ακόμη και ο χορός) είναι πιο άνετο εάν ντυθούν παχύτερες κάλτσες από μαλλί προβάτου. Η όλη διαδικασία κατασκευής διαρκεί περίπου 2 ώρες. Το βίντεο προσφέρει ένα παράδειγμα των μεγάλων κατασκευαστικών δεξιοτήτων των σλοβακικών παπούτσια, που ονομάζονται krpce.

Το βίντεο παρουσιάζει το έργο ενός Ιταλού υποδηματοποιού κατά τη διάρκεια της πραγματοποίησης προσαρμοσμένων παπουτσιών. Τα παπούτσια είναι κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από δέρμα και απαιτούν διαφορετικές φάσεις εργασίας: το κομμάτι του δέρματος, το σχήμα των παπουτσιών, την τελική αφή και τη διακόσμηση.

Η ζώνη του Highlander (στην τοπική διάλεκτο: oposek) είναι μια διακοσμητική ζώνη μεγάλου δερμάτινου χρήματος, που είναι δεμένη με αρκετές μεταλλικές πόρπες. Η ζώνη είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ανδρικής φορεσιάς κοστούμι που φορούσαν Highlanders (Gorals) στην πολωνική περιοχή της οροσειράς Tatra, περιοχή Podhale. Σε αντίθεση με άλλες περιφερειακές ομάδες στην Πολωνία, οι Highlanders από το Podhale φορούν παραδοσιακή στολή (ή τα στοιχεία του) σε καθημερινή βάση. Το αντικείμενο που παρουσιάζεται στην εικόνα προέρχεται από το χωριό Podhale του Zab (το όνομα Zubsuche μέχρι το 1965). Πιθανότατα έγινε τον 19ο αιώνα, αλλά ο κατασκευαστής, ο τόπος ολοκλήρωσης και ο χρόνος της τελευταίας χρήσης του είναι άγνωστοι. Το 1961 αγοράστηκε για τις εθνογραφικές συλλογές στο μουσείο Tatra Chalubinski Tatra στο Zakopane.

Παραδοσιακά παπούτσια του Highlander που ονομάζονται "kierpce"; φτιαγμένο από δέρμα. Αυτά τα παπούτσια έχουν κατασκευαστεί από γνήσιο, σκληρό δέρμα από τους πρώτους μεσαίωνα, χάρη στα οποία είναι ανθεκτικά. Οι πολεμιστές του Podhale χρησιμοποίησαν δέρμα από τα βοοειδή για να φτιάξουν αυτές τις μοξασίνες. Οι Kierpce χρησιμοποιήθηκαν συνήθως μέχρι τις 20 του αιώνα στα Καρπάθια και στα Βαλκάνια.

Το αντικείμενο που αντιπροσωπεύεται είναι μια δερμάτινη τσάντα.

- Η τεχνική που χρησιμοποιείται είναι η παλιά παραδοσιακή χειροποίητη τεχνική για τη δημιουργία δερμάτινων σακουλών.

- Το κύριο υλικό που χρησιμοποιείται είναι το δέρμα που λαμβάνεται μέσω μαυρίσματος και rawhides επεξεργασία του δέρματος των ζώων.

- Η Ισπανία είναι διάσημη για αυτή την εξαιρετική δερμάτινη χειροτεχνία για τη δημιουργία όλων των τύπων προϊόντων με εξαιρετική ποιότητα. Η προέλευση της χρήσης δέρματος βρίσκεται στην πόλη Urbique τον 19ο αιώνα. Περισσότερο από το 75% των δερμάτινων ειδών, από σακούλες ή άλλα είδη όπως θήκες για κινητά τηλέφωνα, στρώματα ποντικιών, στυλ χεριού όπως hobo, tote και μπαγκέτα παράγονται στο Ubrique. Το βίντεο δείχνει πώς μια τσάντα είναι κατασκευασμένη από δέρμα και όλα τα βήματα που έχουν ληφθεί δημιουργησε το.

Η παραδοσιακή χειροτεχνία των ρουμανικών γιλέκα από δέρμα προβάτου αρχίζει από την αρχαιότητα. Η πρώιμη κατοχή των δερματιών (coriarius) πιστοποιείται σε ταφικά μνημεία από την Geto-Dacian περίοδο. Σήμερα αυτό το σκάφος είναι σπάνια συναντάται, και τα παλτά χρησιμοποιούνται κυρίως σε λαϊκές φορεσιές. Τα δερμάτινα παλτά, τσιμπημένα και διακοσμημένα, έγιναν πολύ εκτιμημένα και ακριβά ρούχα εορτασμού για σημαντικά γεγονότα.

Η παραδοσιακή χειροτεχνία των ρομανικών υφασμάτων από δέρμα προβάτου αρχίζει από την αρχαιότητα. Η πρώιμη κατοχή των δερματιών (coriarius) πιστοποιείται σε ταφικά μνημεία από την Geto-Dacian περίοδο. Σήμερα αυτό το σκάφος είναι σπάνια συναντάται, και τα παλτά χρησιμοποιούνται κυρίως σε λαϊκές φορεσιές. Τα δερμάτινα παλτά, τσιμπημένα και διακοσμημένα, έγιναν πολύ εκτιμημένα και ακριβά φορεσιά για σημαντικές εκδηλώσεις.

Το χτένισμα και η λανάρισμα είναι δύο συναφείς τεχνικές για την προετοιμασία μαλλιού. Όσον αφορά το μαλλί πρόβειου, οι δύο τεχνικές χρησιμοποιούνται για την κατασκευή είτε μάλλινα ή μάλλινα νήματα αντίστοιχα. Η χτένισμα είναι μια τεχνική όπου το μαλλί περνάει μέσα από μια σειρά από ευθεία, μεταλλικά δόντια προκειμένου να τοποθετηθούν οι ίνες παράλληλες μεταξύ τους. Η καρδιά είναι μια τεχνική με την οποία χρησιμοποιούνται δύο κάρτες χειρός. Οι κάρτες χειρός είναι συνήθως τετράγωνα ή ορθογώνια πετάλια. Αυτές οι κάρτες έχουν πολυάριθμα δόντια σύρματος τοποθετημένα σε χαρτί, δέρμα ή μεταλλικό έδαφος. Οι τρυπημένες κάρτες χρησιμοποιούνται για να διαχωρίσουν τις ίνες, να τις διασπείρουν σε ένα πλέγμα (αλλά όχι σε παράλληλες γραμμές όπως στο κτενισμένο μαλλί) και να απομακρύνουν τυχόν βραχείες ή σπασμένες ίνες καθώς και ακαθαρσίες.