Formowanie elementów z drutu jest zarejestrowane jako niematerialne dziedzictwo kulturowe Republiki Słowackiej. Druciarze byli symbolem Słowacji w XIX wieku. Pierwotnie druciarze naprawiali otwory w metalowych naczyniach, takich jak garnki lub patelnie, później produkowali praktyczne artykuły gospodarstwa domowego i przybory kuchenne. Przydrożni druciarze podróżowali z wioski do wioski mając ze sobą jedynie plecaki, w których nosili cały potrzebny sprzęt. Później rozprzestrzenili się ze Słowacji za granicę, nawet do odległych krajów, takich jak Rosja, USA, Argentyna czy Australia. Sprawni druciarze założyli następnie profesjonalne warsztaty i cechy, a później nawet manufaktury. Chociaż rzemiosło to było stopniowo zastępowane przez produkcję przemysłową na początku XX wieku, sztuka ta zachowała się w swojej formie do tej pory. W podglądzie wideo znajduje się profil mistrza produkcji ludowej Ladislava Jurovaty. Podstawowym materiałem druciarza jest drut, a podstawową formą jest linka która powstaje przez nawijanie na rdzeń. Następnie z drutu formuje się różne kształty, do których stosuje się kilka rodzajów narzędzi, zwłaszcza szczypce. Artystyczny majsterkowicz może pracować zgodnie z projektem graficznym lub według własnej wyobraźni. Jego praca wymaga dużo czasu i cierpliwości, pracowitości i pokory.