Η ιστορία της καταγωγής στη Σλοβακία χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, ειδικά σε περιοχές γύρω από το Orava και Spi , όπου το ύφασμα χρησιμοποιήθηκε και το κύριο παραγωγικό υλικό ήταν καμβάς. Το σχέδιο έχει γίνει ένα σημαντικό μέρος της λαϊκής ένδυσης. Το ύφασμα που χρησιμοποιήθηκε, δεν έπρεπε να πλένεται συχνά και δεν ήταν δαπανηρό, επειδή η εκτύπωση πάνω σε αυτό ήταν φθηνή. Η τεχνική βαφής του σχεδίου εφαρμόστηκε κυρίως στον καμβά, αλλά άλλες ουσίες χρησιμοποιήθηκαν αργότερα, π.χ. βαμβάκι. Τα μοτίβα πάνω στο ύφασμα ήταν ζωγραφισμένα στο χέρι, αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκε ξύλινη ή μεταλλική σφραγίδα. Πρώτον, ο καμβάς βράστηκε σε νερό, όπου προστέθηκαν υδροξείδιο του ασβεστίου και σόδα. Αργότερα, το ύφασμα εκπλύθηκε με θειικό οξύ αραιωμένο με νερό και ξεπλύθηκε με τρεχούμενο νερό. Μετά την ξήρανση, το αμύγδαλο και το ημερολόγιο, ο καμβάς ήταν έτοιμος για εκτύπωση μοτίβων και για χρωματισμό. Ένα μείγμα κάλυψης, που ονομάζεται pap, χρησιμοποιήθηκε για καταστολή, το οποίο εφαρμόστηκε στη μορφή του σχεδίου. Η αναφερθείσα μορφή ήταν εμποτισμένη σε ένα δοχείο από πατσακιού και στη συνέχεια εφαρμόστηκε στον καμβά. Μετά την αποξήρανση του μείγματος κάλυψης, ο καμβάς σε παράλληλες πτυχές κρεμάστηκε πάνω σε δομή σιδήρου και βυθίστηκε για 20-30 λεπτά σε ένα ψυχρό μείγμα χρωματισμού. Το βασικό στοιχείο σε αυτό ήταν indigo. Ολόκληρος ο καμβάς ήταν χρωματισμένος, εκτός από τους τόπους όπου είχε τοποθετηθεί το pap, το οποίο indigo δεν δέχτηκε. Η διαδικασία διαβροχής επαναλήφθηκε αρκετές φορές, επειδή τότε το χρώμα ήταν πιο σκούρο. Μετά την χρώση, το ύφασμα τοποθετήθηκε σε ένα ασθενές διάλυμα θειικού οξέος για να απομακρυνθεί ο ρόμβος και ένα λευκό σχέδιο που σχηματίστηκε σε σκούρο μπλε φόντο. Η χρήση των σχεδίων ήταν ευπροσάρμοστη, για παράδειγμα ράψιμο φούστες, κάνοντας κουβέρτες, κλινοσκεπάσματα, κασκόλ, ποδιές, τραπεζομάντιλα, κουρτίνες και πολλά άλλα.