"Fujara to drewniany ludowy instrument muzyczny. Najstarsze doniesienia o nim pochodzą z X wieku od arabskich pisarzy Roste i Kardis. Pochodzenie fujary jest nadal badane, sam instrument wpisał się w proces tworzenia rodziny drewnianych instrumentów dętych pod koniec XV i na początku XVI wieku. Do tej pory nie poznano twórcy transformacji formy kątowej instrumentu do dzisiejszej. Obecnie instrument jest bardzo popularny w środkowej cześci Słowacji. Jednak niektóre źródła podają, że jego domem jest Podpo, północna część obszaru górskiego. „Fujara” to bardzo duży tonalny flet basowy z 3 dolnymi otworami. Ma unikalne walory muzyczne i akustyczne. Jego tuleja ma na ogół długość 160–200 cm i jest uzupełniona krótszą tuleją o długości 40–80 cm, która służy jako kanał kierujący przepływ powietrza do krawędzi własnego fletu basowego. W przeszłości fujara była instrumentem pasterskim, a jej dźwiękiem uspokajano owce w czasie wypasu."