• Chociaż trudno jest porównać podobieństwa między różnymi krajami, krótko podsumowana zostanie sytuacja osób prowadzących działalność na własny rachunek w Europie.

• Hiszpania: Normalna opłata dla freelancerów w 2019 r. wynosi 283,3 EUR miesięcznie jest to składka na ubezpieczenie zdrowotne i rentowa w przypadku inwalidztwa wynikającego z choroby, wypadku lub choroby zawodowej, a także na wypadek zaprzestania działalności i szkolenia. Ochrona w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych przestaje być dobrowolna w 2019 r. i zostaje włączona do składki przy pracy na własny rachunek w wysokości 0,7%, która będzie stanowić część 30% całkowitej obowiązującej stawki. Te wydatki są dodawane do dotychczasowych, które były już obowiązkowe dla osób prowadzących działalność na własny rachunek i które obecnie wynoszą 28,30%. W 2019 r. opłata dla freelancerów, którzy spełniają wymogi stawki zryczałtowanej (mała grupa), wynosi od 50 EUR do 60 EUR (nowe rejestracje jako freelancer od 1 stycznia). Zwiększa się również podstawa minimalnej składki dla osób prowadzących działalność na własny rachunek od 2019 r., ponieważ od 1 stycznia osoba prowadząca działalność na własny rachunek, podając minimalną podstawę, przyjmuje miesięczną opłatę w wysokości 364,22 EUR / miesiąc.

• Wielka Brytania: Minimalna stawka w Wielkiej Brytanii wynosi 14 EUR miesięcznie, jeśli miesięczny dochód nie przekracza około 600 EUR, ponieważ system brytyjski ustala koszt autonomicznej kwoty na podstawie uzyskanego dochodu. Należy jednak rozpatrzyć te informacje w szerszym kontekście, ponieważ w Wielkiej Brytanii system jest progresywny, kontyngent rośnie, a w innym kraju przy podobnych dochodach nie zaistniałby obowiązek rejestracji w RETA, chyba że jest to normalne w danej działalności, ponieważ jest poniżej SMI. Jeśli sam pracownik uważa, że jego dochód będzie wyższy niż 6000 EUR, może zapłacić najwyżej 58 euro miesięcznie. Uwzględnione ubezpieczenia obejmują jednak tylko podstawową składkę emerytalą, zasiłek pogrzebowy i urlop macierzyński.

• Holandia: Tylko 50 EUR wynosi roczna składka przy prowadzeniu własnej działalności gospodarczej. Składka ta, nie zawiera opłaty na ubezpieczenie społeczne, dlatego każda osoba prowadząca działalność na własny rachunek musi płacić miesięczne ubezpieczenie zdrowotne (około 100 EUR / miesiąc), oprócz tego, może dodatkowo opłacać składkę na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia na wypadek śmierci i inwalidztwa.

• Irlandia: Nie ma miesięcznej ani rocznej opłaty rejestracyjnej. Kwota do zapłaty wyniesie 4% podatku od dochodu, innymi słowy, będzie to dochód brutto pomniejszony o wydatki lub 500 EUR (w zależności od tego, która kwota jest większa). Przedsiębiorcy mają zagwarantowaną opiekę zdrowotną, emeryturę państwową, zasiłek macierzyński, zasiłek adopcyjny i rentę dla wdów, ale nie przysługuje im zasiłek dla bezrobotnych.

• Niemcy: Kwota dla samozatrudnionych wynosi 140 EUR, jeżeli miesięczny dochód przekracza 1700 EUR. Jeśli kwota ta nie zostanie przekroczona, nie ma wnoszonej opłaty. Różnice w zasiłkach odgrywają ważną rolę, podobnie jak w Holandii, osoby prowadzące działalność na własny rachunek muszą płacić prywatne ubezpieczenie medyczne (150–250 EUR miesięcznie). Nie są one objęte systemem zabezpieczenia społecznego, dlatego ponoszą koszty opieki zdrowotnej a także wykupić dodatkowe ubezpieczenie emerytalne ponieważ system emerytalny jest prywatny.

• Portugalia: W Portugalii nie ma opłat, a płacone podatki zależą od dochodów i wynoszą one 24,5% rocznie. Istnieje jeszcze rozszerzony program, który może osiągnąć 32%.

• Dania: Osoby prowadzące działalność na własny rachunek płacą od 25% do 50% podatków na koniec roku, w tym ubezpieczenie społeczne i składki związane z bezrobociem, urlopem macierzyńskim lub chorobą.

• Włochy: Nie ma tu opłat a podatki opłacane są na podstawie przychodów wynoszą około 20-30%. Osoba prowadząca działalność na własny rachunek musi zarejestrować się w krajowym systemie zabezpieczenia społecznego, który obejmuje emeryturę, chorobę, niepełnosprawność, zasiłek dla bezrobotnych i opiekę zdrowotną.

• Francja: We Francji w pierwszym roku działalności nie ma opłat. W kolejnym obowiązuje stawka podatkowa uzależniona od dochodów i zawodu, która wynosi od około 12 do 21,3%. Pod względem zakresu i świadczeń uwzględnia ona opiekę zdrowotną, czasową niepełnosprawność, renty dla wdów i osób niepełnosprawnych oraz emerytury. Jeśli chodzi o zdrowie, działalność gospodarcza wiąże się z wydatkami, jednak można wówczas otrzymać zwrot od państwa w wysokości od 65% do 100%.