Title:
NOWE WYMAGANIA POLITYKI PRYWATNOŚCI, WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA I ZNAK TOWAROWY
Keywords Ochrona danych, prawa, obowiązki, rejestracja, marka Author:
AE
Languages: English
Objectives/goals:
Przedstawienie podstawowych koncepcji i ogólnych przepisów prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, własności intelektualnej i rejestracji znaku towarowego. Poprzez przeanalizowanie najbardziej istotnych aspektów, ułatwienie zrozumienia praw i obowiązków oraz wskazanie praktycznych aspektów w zakresie ochrony danych osobowych, własności intelektualnej i rejestracji marki.
Description:
Nowe europejskie ogólne rozporządzenie o ochronie danych (nr 2016/679) weszło w życie 25 maja 2018r. we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Rozporządzenie to dotyczy wszystkich firm w momencie, gdy tylko uzyskają dane osobowe klientów, pracowników i osób trzecich, zwiększając aktywne zaangażowanie w ochronę praw podstawowych, w szczególności tych związanych z prywatnością we wszystkich obszarach, a zwłaszcza w Internecie.
Ten kurs pozwoli na zdobycie podstawowej wiedzy i umiejętności dotyczących systemu ochrony danych osobowych. Sposób postępowania i procedury, które należy zastosować przy pracy z danymi, prawa i obowiązki posiadacza danych i osoby odpowiedzialnej za nie oraz konsekwencje w przypadku nieprzestrzegania przepisów.
Podobnie kurs będzie omawiał pozostałe sprawy istotne dla firm, takie jak własność intelektualna i rejestracja znaku towarowego.
Course contents:
WDROŻENIE GŁÓWNYCH REGULACJI DOTYCZĄCYCH OCHRONY DANYCH
RODO dotyczy:
- Firmy lub podmiotu przetwarzającego dane osobowe w ramach działalności jednego z jej oddziałów mających siedzibę w UE, niezależnie od tego, gdzie dane są przetwarzane;
- Firmy z siedzibą poza UE oferującą towary/ usługi (płatne lub bezpłatne) lub monitorującą zachowanie osób fizycznych w UE.
- Jeśli firma jest małym lub średnim przedsiębiorstwem („MŚP”), które przetwarza dane osobowe zgodnie z powyższym opisem, należy przestrzegać przepisów RODO. Jeśli jednak przetwarzanie danych osobowych nie jest podstawową częścią działalności firmy, a działalność nie stwarza ryzyka dla osób fizycznych, wówczas niektóre obowiązki wynikające z RODO nie będą miały zastosowania (na przykład powołanie inspektora ochrony danych). „Podstawowe działania” powinny obejmować działania, w których przetwarzanie danych stanowi nieodłączną część działań administratora lub podmiotu przetwarzającego.
Kiedy rozporządzenie ma a kiedy nie ma zastosowania?
MA ZASTOSOWANIE
Niewielka firma zajmująca się kształceniem wyższym na odległość, z siedzibą poza UE. Jej działalność skierowana jest głównie do uniwersytetów hiszpańskich i portugalskich w UE. Oferuje bezpłatne porady na temat wielu kursów uniwersyteckich, a studenci potrzebują nazwy użytkownika i hasła, aby uzyskać dostęp do materiałów online. Firma podaje wspomnianą nazwę użytkownika i hasło, gdy studenci wypełnią formularz rejestracyjny.
NIE MA ZASTOSOWANIA
Firma jest usługodawcą spoza UE. Świadczy usługi klientom spoza UE. Klienci mogą korzystać z jej usług podczas podróży do innych krajów, w tym w obrębie UE. Pod warunkiem, że firma nie kieruje swoich usług konkretnie do osób w UE, nie podlega przepisom RODO.
Stosowanie przepisów o ochronie danych nie zależy od wielkości firmy/organizacji, ale od charakteru jej działań. Działania wiążące się z wysokim ryzykiem dla praw i wolności osób fizycznych, niezależnie od tego, czy są realizowane przez MŚP, czy przez dużą korporację, powodują zastosowanie bardziej rygorystycznych zasad. Niektóre obowiązki wynikające z RODO mogą jednak nie mieć zastosowania do wszystkich firm z MŚP. Na przykład firmy zatrudniające mniej niż 250 pracowników nie muszą prowadzić rejestrów swoich działań związanych z przetwarzaniem danych, chyba że przetwarzanie danych osobowych jest regularną działalnością, stanowi zagrożenie dla praw i wolności osób fizycznych lub dotyczy danych wrażliwych lub rejestrów karnych.
Podobnie firmy z MŚP będą musiały wyznaczyć inspektora ochrony danych tylko wtedy, gdy ich przetwarzanie jest główną działalnością i stwarza szczególne zagrożenia dla praw i wolności osób fizycznych (takie jak monitorowanie osób fizycznych lub przetwarzanie danych chronionych lub rejestrów karnych), w szczególności dlatego, że zostało to zrobione na dużą skalę.
Reguły dotyczą tylko danych osobowych osób fizycznych, nie regulują one danych o firmach ani innych podmiotach prawnych. Informacje dotyczące jednoosobowych firm mogą jednak stanowić dane osobowe, jeżeli pozwalają na identyfikację osoby fizycznej. Zasady dotyczą również wszystkich danych osobowych dotyczących osób fizycznych w trakcie działalności zawodowej, takich jak pracownicy firmy/ organizacji, biznesowe adresy e-mail, takie jak „imię.nazwa@firma.eu” lub firmowe numery telefonów pracowników.
Jakie dane można przetwarzać i pod jakimi warunkami?
Rodzaj i ilość danych osobowych, które firma/organizacja może przetwarzać, zależy od powodów ich przetwarzania (wykorzystany powód prawny) i zamierzonego wykorzystania. Firma/organizacja musi przestrzegać kilku kluczowych zasad:
• dane osobowe powinny być „przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą („zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość” art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia RODO;
• muszą istnieć określone cele przetwarzania danych, a firma/ organizacja musi wskazać te cele osobom fizycznym podczas gromadzenia ich danych osobowych. Firma/ organizacja nie może po prostu zbierać danych osobowych w nieokreślonych celach („ograniczenie celu”);
• firma/ organizacja musi gromadzić i przetwarzać tylko te dane osobowe, które są niezbędne do osiągnięcia tego celu („minimalizacja ilości danych”);
• firma/ organizacja musi zapewnić, że dane osobowe są dokładne i aktualne, uwzględniając cele, dla których są przetwarzane, i poprawić je, jeśli nie spełniają tego warunku („dokładność”);
• firma/ organizacja nie może dalej wykorzystywać danych osobowych do innych celów, które nie są zgodne z pierwotnym celem ich zebrania;
• firma/ organizacja musi zapewnić, aby dane osobowe były przechowywane nie dłużej niż jest to konieczne do celów, dla których zostały zgromadzone („ograniczenie przechowywania”);
• firma/ organizacja musi zainstalować odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne zapewniające bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed nieuprawnionym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przed przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, przy użyciu odpowiedniej technologii („integralność i poufność”).
Czy dane mogą być przetwarzane w jakimkolwiek celu?
Nie. Cel przetwarzania danych osobowych musi być znany, a osoby, których dane są przetwarzane muszą zostać o tym poinformowane. Nie można po prostu wskazać, że dane osobowe będą gromadzone i przetwarzane. Zasada ta jest znana jako „ograniczenie celu”.
Czy można wykorzystywać dane do innych celów?
Tak, ale tylko w niektórych przypadkach. Przetwarzanie w celu innym niż cel, w którym dane osobowe zostały zebrane, może odbywać się gdy jest ono zgodne z celem, w którym dane osobowe zostały pierwotnie zebrane.
Aby to ustalić należy wziąć pod uwagę między innymi:
- wszelkie związki między celami, w których zebrano dane osobowe, a celami zamierzonego dalszego przetwarzania;
- kontekst, w którym zebrano dane osobowe, w szczególności relację między osobami, których dane dotyczą, a administratorem;
- charakter danych osobowych (czy są wrażliwe?),
- ewentualne konsekwencje zamierzonego dalszego przetwarzania dla osób, których dane dotyczą (jak wpłynie to na jednostkę?);
- istnienie odpowiednich zabezpieczeń, w tym ewentualnie szyfrowania lub pseudonimizacji.
Jeśli firma/ organizacja chce wykorzystać dane do celów statystycznych lub do badań naukowych, nie trzeba prowadzić testu zgodności.
Jeśli firma/ organizacja zgromadziła dane na podstawie zgody lub zgodnie z wymogami prawnymi, dalsze przetwarzanie poza tym, co jest objęte pierwotną zgodą lub przepisami prawa, jest niemożliwe. Dalsze przetwarzanie wymagałoby uzyskania nowej zgody lub nowej podstawy prawnej.
Ile danych zebrać?
Dane osobowe powinny być przetwarzane tylko wtedy, gdy przetwarzanie danych w inny sposób nie jest racjonalnie wykonalne. Tam, gdzie to możliwe, lepiej jest korzystać z anonimowych danych. Tam, gdzie dane osobowe są potrzebne, powinny one być odpowiednie i ograniczone do tego, co jest konieczne do tego celu („minimalizacja danych”). Obowiązkiem firmy/ organizacji jako administratora danych jest ocena, ile danych jest potrzebnych i zapewnienie, że nieistotne dane nie będą gromadzone, czyli zakaz gromadzenia danych „na zapas”.
Jak długo można przechowywać dane i czy konieczna jest ich aktualizacja?
Dane muszą być przechowywane przez możliwie jak najkrótszy czas. Okres ten powinien uwzględniać powody, dla których firma/ organizacja musi przetwarzać dane, a także wszelkie prawne zobowiązania do przechowywania danych przez określony czas (na przykład krajowe przepisy prawa pracy, przepisy podatkowe lub zwalczania nadużyć finansowych, które wymagają przechowywania danych osobowych swoich pracowników przez określony czas, okres gwarancji produktu itp.).
Firma/ organizacja powinna ustalić limity czasowe na usunięcie lub przegląd przechowywanych danych.
W drodze wyjątku dane osobowe mogą być przechowywane przez dłuższy okres do celów archiwizacji w interesie publicznym lub ze względów badań naukowych lub historycznych, pod warunkiem wprowadzenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych (takich jak anonimizacja, szyfrowanie itp.). Firma/ organizacja musi także upewnić się, że przechowywane dane są dokładne i aktualne.
Jakie informacje należy przekazać osobom, których dane są gromadzone?
W momencie gromadzenia danych należy przekazać następujące informacje:
• jaka firma/ organizacja gromadzi dane;
• dlaczego firma/ organizacja będzie wykorzystywać te dane osobowe (cele);
• jakie kategorie danych osobowych są przetwarzane;
• prawne uzasadnienie przetwarzania tych danych;
• okres przechowywania danych;
• komu mogą być te dane udostępnione;
• czy dane osobowe zostaną przekazane odbiorcy spoza UE;
• o prawie do kopii danych (prawo dostępu do danych osobowych) i innych podstawowych prawach w dziedzinie ochrony danych (patrz pełna lista praw);
• o prawie do wniesienia skargi do organu ochrony danych;
• o prawie do wycofania zgody w dowolnym momencie;
• jeżeli ma to zastosowanie, o istnieniu zautomatyzowanego procesu decyzyjnego i jego konsekwencjach.
Informacje mogą być przekazywane na piśmie lub ustnie na wniosek osoby, gdy tożsamość tej osoby zostanie udowodniona innymi środkami lub w stosownych przypadkach za pomocą środków elektronicznych. Firma/ organizacja powinna to zrobić bezpłatnie w zwięzły, przejrzysty i zrozumiały sposób.
Gdy dane są uzyskiwane od innej firmy/ organizacji, należy przekazać informacje wymienione powyżej osobie zainteresowanej najpóźniej w ciągu 1 miesiąca po uzyskaniu danych osobowych przez firmę; lub, w przypadku gdy firma/ organizacja komunikuje się z tą osobą, gdy dane są wykorzystywane do komunikowania się z nią; lub, jeżeli przewiduje się ujawnienie innej firmie, kiedy dane osobowe zostały ujawnione po raz pierwszy.
Firma/ organizacja jest również zobowiązana do poinformowania osoby o kategoriach danych i źródle, z którego je uzyskano, w tym o tym, czy zostały pozyskane z publicznie dostępnych źródeł. W szczególnych okolicznościach wymienionych w art. 13 ust. 4 i art. 14 ust.5 RODO firma/ organizacja może zostać zwolniona z obowiązku poinformowania osoby fizycznej.
Jakie dane można przetwarzać i na jakich warunkach?
Rodzaj i ilość danych osobowych, które firma/ organizacja może przetwarzać, zależy od przyczyny ich przetwarzania (wykorzystany powód prawny) i zamierzonego wykorzystania. Firma/ organizacja musi przestrzegać kilku kluczowych zasad, w tym:
• dane osobowe muszą być przetwarzane w sposób zgodny z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty („zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość”);
• muszą istnieć określone cele przetwarzania danych, a firma/ organizacja musi wskazać te cele osobom fizycznym podczas gromadzenia ich danych osobowych. Firma/ organizacja nie może po prostu zbierać danych osobowych w nieokreślonych celach („ograniczenie celu”);
• firma/ organizacja powinna gromadzić i przetwarzać tylko te dane osobowe, które są niezbędne do osiągnięcia tego celu („minimalizacja danych”);
• firma/ organizacja musi zapewnić, że dane osobowe są dokładne i aktualne, uwzględniając cele, dla których są przetwarzane, i poprawić je, jeśli nie spełniają tego warunku („dokładność”);
• firma/ organizacja nie może wykorzystywać danych osobowych do innych celów, które nie są zgodne z pierwotnym celem;
• firma/ organizacja musi zapewnić, aby dane osobowe były przechowywane nie dłużej niż jest to konieczne do celów, dla których zostały zgromadzone („ograniczenie przechowywania”);
• firma/ organizacja musi zainstalować odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne zapewniające bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed nieuprawnionym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przed przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, przy użyciu odpowiedniej technologii („integralność i poufność”).
Jakie zasady obowiązują, jeśli organizacja przekazuje dane poza UE?
W dzisiejszym globalnym świecie istnieje wiele transgranicznych transferów danych osobowych, które mogą być przechowywane na serwerach w różnych krajach. Ochrona oferowana przez ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO) jest związana z danymi, co oznacza, że zasady ochrony danych osobowych obowiązują bez względu na to, w jakim miejscu dane się znajdą. Ma to również zastosowanie, gdy dane są przekazywane do kraju, który nie jest członkiem UE (zwanego dalej „krajem trzecim”).
RODO zapewnia różne narzędzia do przekazywania danych z UE do kraju trzeciego:
• czasami państwo trzecie jest zadeklarowane jako zapewniające odpowiedni poziom ochrony na mocy decyzji Komisji Europejskiej, co oznacza, że dane mogą być przekazywane przez inną firmą w tym państwie, bez konieczności dodatkowych zabezpieczeń czy dodatkowych warunków przesyłania danych przez eksportera danych. Innymi słowy, transfery do „odpowiedniego” kraju trzeciego będą porównywalne z transmisją danych w UE.
• w przypadku braku decyzji w sprawie adekwatności danych, przeniesienie może nastąpić poprzez zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń i pod warunkiem że możliwe do wyegzekwowania prawa i skuteczne środki prawne są dostępne dla osób fizycznych. Takie odpowiednie zabezpieczenia obejmują:
• w przypadku grupy przedsiębiorstw lub grup firm prowadzących wspólną działalność gospodarczą firmy mogą przekazywać dane osobowe na podstawie tak zwanych wiążących reguł korporacyjnych;
• ustalenia umowne z odbiorcą danych osobowych, z wykorzystaniem np. standardowych klauzul umownych zatwierdzonych przez Komisję Europejską;
• przestrzeganie kodeksu postępowania lub mechanizmu certyfikacji wraz z uzyskaniem wiążących i możliwych do wyegzekwowania zobowiązań od odbiorcy do zastosowania odpowiednich zabezpieczeń w celu ochrony przekazywanych danych.
• wreszcie, jeśli przewiduje się przekazanie danych osobowych do państwa trzeciego, które nie jest przedmiotem decyzji w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych i jeżeli nie ma odpowiednich zabezpieczeń, można dokonać przekazania na podstawie szeregu odstępstw w określonych sytuacjach, na przykład, gdy osoba wyraźnie zgodziła się na proponowane przeniesienie po otrzymaniu wszystkich niezbędnych informacji o ryzyku związanym z przeniesieniem.
Własność intelektualna to prawa związane z intelektualną działalnością w dziedzinie artystycznej, naukowej, literackiej oraz przemysłowej, które w odniesieniu do utworów przysługują autorom, a w odniesieniu do autorskich praw pokrewnym innym podmiotom (artystom-wykonawcom, producentom) i korzyści wynikających z ich powstania.
Utwór podlega pełnej ochronie prawnej od momentu jego stworzenia bez konieczności dokonania jakichkolwiek działań formalnych, np. rejestracji lub zgłoszenia.
Obejmują one dwa szczególne aspekty: prawo do uznania autorstwa i prawo autora do zachowania integralności dzieła, to znaczy do odmowy wykonania modyfikacji dzieła lub reprodukcji utworu.
Uznanie autorskich praw osobistych wskazuje na reputację autora i niezbywalne prawo tego ostatniego do autorstwa dzieła, a także jego integralności. Najczęstszym naruszeniem autorskich praw osobistych jest plagiat oraz wprowadzanie zmian w utworze.
2. Autorskie prawa majątkowe
Należy rozróżnić:
a) Prawo do wynagrodzenia w związku z wykorzystaniem utworu na jakimkolwiek polu eksploatacji lub w związku z zwielokrotnianiem kopii utworu.
b) Dozwolony użytek prywatny lub publiczny, np. prawo do nieodpłątnego korzystania z rozpowszechnionego już utworu w zakresie użytku osobistego.
Rejestracja nie jest obowiązkowa, ale dobrowolna. W prawie anglosaskim stosuje się pojęcie prawa autorskiego, które zasadniczo obejmuje wyłącznie prawa ekonomiczne, tj. majątkowe .
Autorskie prawa majątkowe trwają przez całe życie autorów i do 70 lat po śmierci autora (prawo europejskie).
Prawo regulujące własność intelektualną znajduje odzwierciedlenie w tekście przekształconym, zatwierdzonym królewskim dekretem ustawodawczym 1/1996 z 12 kwietnia.
CO NIE JEST CHRONIONE?
- Pomysły.
- Procedury.
- Przepisy prawne lub regulacyjne, odpowiadające im projekty, decyzje organów sądowych.
- Akty organów publicznych, a także tłumaczenia tych tekstów.
- Tytuły prac.
JAK REJESTRUJE SIĘ UTWÓR?
Należy złożyć wniosek w rejestrze własności intelektualnej wraz z odpowiednią opłatą (13,46 EUR).
- Podmioty zarządzające.
- Cele.
- Zarządzanie prawami do eksploatacji.
- Zagwarantowanie eksploatacji, ochrony i kontroli utworów zarówno w Hiszpanii, jak i za granicą.
Aby zostać ukonstytuowanym potrzeba zezwolenia Ministerstwa Kultury.
- Autorzy:
SGAE (Ogólne Stowarzyszenie Autorów i Wydawców, z ang. General Society of Authors and Publishers), CEDRO (Hiszpańskie Centrum Praw Reprograficznych, z ang. Spanish Center for Reprographic Rights), VEGAP (Visual Entity for the Management of Plastic Artists), DAMA (Prawa autorskie do mediów audiowizualnych, z ang. Copyright of audiovisual media).
- Wykonawcy:
AIE (Wykonawcy, spółka zarządzająca Hiszpanii, ang. Performers, management company of Spain), AISGE (Wykonawcy, spółka zarządzająca, z ang. Performers, management company).
Copyleft – to rodzaj systemu licencjonowania praw autorskich, zezwalający na modyfikację pracy i jej dalszą redystrybucję na identycznych warunkach. Idea copyleft polega na takim wykorzystaniu systemu praw autorskich, że osiąga zupełnie odwrotne cele niż copyright (poszerzenie wolności zamiast jej ograniczenia). Copyleft nie jest konkretną licencją (w rozumieniu treści licencji, którą można by bezpośrednio wykorzystać do licencjonowania), ale ogólną zasadą wynikającą z chęci zapewnienia jak największej wolności użytkownikom utworów zależnych.
Wybierając licencję, która najlepiej odpowiada mojej pracy, należy jak najdokładniej wskazać, w ramach jakich funkcji jest ona regulowana. Która licencja Copyleft najlepiej pasuje do mojej pracy?
GNU - http://www.fsf.org/licensing
GNU, zgodnie z podręcznikiem copyleft, został stworzony w połowie lat 80. XX wieku i ma swoje początki w świecie wolnego oprogramowania, jest głównym odpowiedzialnym za cały ruch na rzecz wolnej kultury i Copyleft.
Copyleft opiera się na 4 prawach zaproponowanych przez Stallmana i FSF:
- użytkowania
- badania i modyfikacji
- kopiowania
- ulepszenia i dystrybucji treści
Która licencja Copyleft najlepiej pasuje do mojej pracy?
KREATYWNIE WSPÓLNIE - http://creativecommons.org
„Wielu autorów z czasem zdało sobie sprawę, że prawo do absolutnej kopii nie pomaga im, jeśli chodzi o uzyskanie szerokiego rozpowszechnienia, dlatego Creative Commons [...] stara się pomóc ludziom w tym względzie, oferując każdemu zestaw licencji w Internecie bez żadnych kosztów .”
Creative Commons (CC) to amerykańska organizacja pozarządowa, która stworzyła własny system licencji i wciąż zajmuje się jego rozwijaniem. Warunki oferowane w ramach Copyleft przez CC to połączenie zasadniczych elementów:
- Uznanie autorstwa. Obowiązek przekazywania odbiorcom utworu określonych informacji o twórcy (licencjodawcy), źródle utworu oraz o samej licencji (ta klauzula jest w każdej licencji CC).
- Na tych samych warunkach. Wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na takiej samej licencji lub kompatybilnej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
- Bez utworów zależnych. Brak zgody na korzystanie i rozporządzanie opracowaniami utworu. Licencje z tym warunkiem nie są wolnymi licencjami.
- Użycie niekomercyjne. Zakaz komercyjnego korzystania z utworu. Licencje z tym warunkiem nie są wolnymi licencjami.
- Udostępnij to samo. Skopiuj i rozpowszechnij materiał w dowolnym medium lub formacie.
DARMOWA SZTUKA - http://www.artlibre.org
Była jednym z pionierów w przenoszeniu idei wolnego oprogramowania do świata sztuki. Podobnie jak wiele innych licencji Copyleft, w przypadku praw autorskich promuje bezpłatny dostęp do kultury, w przeciwieństwie do innych restrykcyjnych modeli.
Manualcopyleft.net wyjaśnia, w jaki sposób artysta korzystający z tej licencji gwarantuje, że użytkownik może:
- robić kopie dla użytku osobistego lub zewnętrznego.
- Rozpowszechniać dzieło w dowolny sposób, za darmo lub nie.
- Dowolnie modyfikować pracę.
Copyleft = Darmowy? NIE
Idea, że Copyleft oznacza “darmowy”, jest powszechna. Wątpliwości dotyczą:
- zasady, że ta licencja jest mniej restrykcyjna.
- automatycznej autoryzacji pracy uzyskanej w samej licencji.
W niektórych licencjach Copyleft artysta może sprecyzować, że jego prace mogą być kopiowane, rozpowszechniane, powielane lub modyfikowane, o ile nie są przeznaczone do użytku komercyjnego.
Czy moja praca Copyleft może być plagiatem?
Dzieło Copyleft ma licencję jak każde inne dzieło.
Jeśli autor udowodni, że jego dzieło jest plagiatowane, można podjąć czynności prawne.
Hiszpański Urząd Patentowy i Znaków Towarowych (SPTO)
Jak zarejestrować wizerunek firmy. Logotyp w Hiszpanii.
Po wybraniu nazwy i utworzeniu logo, które zawiera unikalną ofertę pora zarejestrować markę, aby chronić ją przed konkurencją i aby nie mogła ona być używana przez innych.
Rejestracja odbywa się w Hiszpańskim Biurze Patentów i Znaków Towarowych (SPTO), którego strona internetowa to http://www.oepm.es.
Pierwszą rzeczą, którą trzeba zrobić, to sprawdzić, czy znak towarowy, który planujemy zarejestrować, nie został zarejestrowany (pod następującym linkiem:
http://sitadex.oepm.es/localizador/buscardenominacion.jsp).
Co trzeba przygotować przed rozpoczęciem procesu?
- Nazwę marki, obraz w przypadku grafiki lub oba.
Jeśli marka posiada znak graficzny, trzeba go przygotować w następującym formacie: „Jpg lub tif, maksymalnie 8 cm szerokości x 12 cm wysokości (945 x 1417 pikseli), 300 dpi”
- Posiadacza marki.
- Dane osoby lub firmy, która będzie właścicielem marki.
- Klasy, w których będzie zarejestrowany
Znaki towarowe są rejestrowane zgodnie z produktami lub usługami, dla których są przeznaczone. SPTO opiera się na międzynarodowej klasyfikacji markowych produktów i usług (klasyfikacja nicejska, wydanie 10, 2012).
Można zarejestrować markę w dowolnej liczbie klas, jednak trzeba zapłacić za każdą klasę. Marka będzie chroniona dla usług i produktów, które są objęte klasami, w których ją zarejestrowano.
Uwaga! Chronione są tylko te klasy, w których marka jest zarejestrowana.
W linku można zobaczyć dostępne klasy, aby wybrać najbardziej odpowiednią.
Międzynarodowa klasyfikacja markowych produktów i usług (CLINMAR) (klasyfikacja nicejska 10. edycja, 2012)
Koszt rejestracji marki
Rejestracja marki to pewien koszt. Jeśli rejestracji dokona się samodzielnie, to pozwoli to na pewne oszczędności. Stawki za 2018 r. są następujące:
Rejestracja osobista: pierwsza klasa: 147,49 €, druga i następna klasa: 95,55 €.
Rejestracja przez centralę elektroniczną: pierwsza klasa: 125,36 €, druga i następna klasa: 81,21 €
Skąd wiadomo, kiedy rejestracja znaku towarowego jest dokonana?
Rejestracja marki trwa około dwa miesiące, na wypadek, gdyby jakakolwiek strona trzecia chciała sprzeciwić się tej rejestracji. Jeśli nie będzie sprzeciwu, w ciągu dwóch miesięcy rejestracja będzie dokonana. Można sprawdzić status rejestracji znaku towarowego w poniższym linku, pisząc nazwę marki w pierwszej sekcji i klikając „zlokalizuj”.
http://sitadex.oepm.es/localizador/buscardenominacion.jsp
REJESTRACJA RZEMIOSŁA
Procedura ma na celu dobrowolną rejestrację podmiotów rzemieślniczych, których zawód lub zawody znajdują się w katalogu rzemieślniczych zawodów w Andaluzji.
Rezultatem pierwszej rejestracji w rejestrze jest oficjalne wydanie Listu Rzemieślnika w celu publicznej identyfikacji podmiotów rzemieślniczych.
Results
Indicators
Bibliography Related material: 3.1_artcademy_course_privacypolicyintpropertytrademark_level3_ae_pl.docTraining Fiche PPT: 3.1_artcademyppt_privacypolicyintpropertytrademark_level3_ae_pl.pptx
Save As PDF
Title:
NOWE WYMAGANIA POLITYKI PRYWATNOŚCI, WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA I ZNAK TOWAROWY
Keywords
Ochrona danych, prawa, obowiązki, rejestracja, marka
Author:
AE
Languages:
English
Przedstawienie podstawowych koncepcji i ogólnych przepisów prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, własności intelektualnej i rejestracji znaku towarowego. Poprzez przeanalizowanie najbardziej istotnych aspektów, ułatwienie zrozumienia praw i obowiązków oraz wskazanie praktycznych aspektów w zakresie ochrony danych osobowych, własności intelektualnej i rejestracji marki.
Description:
Nowe europejskie ogólne rozporządzenie o ochronie danych (nr 2016/679) weszło w życie 25 maja 2018r. we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Rozporządzenie to dotyczy wszystkich firm w momencie, gdy tylko uzyskają dane osobowe klientów, pracowników i osób trzecich, zwiększając aktywne zaangażowanie w ochronę praw podstawowych, w szczególności tych związanych z prywatnością we wszystkich obszarach, a zwłaszcza w Internecie.
Ten kurs pozwoli na zdobycie podstawowej wiedzy i umiejętności dotyczących systemu ochrony danych osobowych. Sposób postępowania i procedury, które należy zastosować przy pracy z danymi, prawa i obowiązki posiadacza danych i osoby odpowiedzialnej za nie oraz konsekwencje w przypadku nieprzestrzegania przepisów.
Podobnie kurs będzie omawiał pozostałe sprawy istotne dla firm, takie jak własność intelektualna i rejestracja znaku towarowego.
WDROŻENIE GŁÓWNYCH REGULACJI DOTYCZĄCYCH OCHRONY DANYCH
KOGO DOTYCZĄ REGULACJE ZWIĄZANE Z OCHRONĄ DANYCH?
RODO dotyczy:
- Firmy lub podmiotu przetwarzającego dane osobowe w ramach działalności jednego z jej oddziałów mających siedzibę w UE, niezależnie od tego, gdzie dane są przetwarzane;
- Firmy z siedzibą poza UE oferującą towary/ usługi (płatne lub bezpłatne) lub monitorującą zachowanie osób fizycznych w UE.
- Jeśli firma jest małym lub średnim przedsiębiorstwem („MŚP”), które przetwarza dane osobowe zgodnie z powyższym opisem, należy przestrzegać przepisów RODO. Jeśli jednak przetwarzanie danych osobowych nie jest podstawową częścią działalności firmy, a działalność nie stwarza ryzyka dla osób fizycznych, wówczas niektóre obowiązki wynikające z RODO nie będą miały zastosowania (na przykład powołanie inspektora ochrony danych). „Podstawowe działania” powinny obejmować działania, w których przetwarzanie danych stanowi nieodłączną część działań administratora lub podmiotu przetwarzającego.
Kiedy rozporządzenie ma a kiedy nie ma zastosowania?
MA ZASTOSOWANIE
Niewielka firma zajmująca się kształceniem wyższym na odległość, z siedzibą poza UE. Jej działalność skierowana jest głównie do uniwersytetów hiszpańskich i portugalskich w UE. Oferuje bezpłatne porady na temat wielu kursów uniwersyteckich, a studenci potrzebują nazwy użytkownika i hasła, aby uzyskać dostęp do materiałów online. Firma podaje wspomnianą nazwę użytkownika i hasło, gdy studenci wypełnią formularz rejestracyjny.
NIE MA ZASTOSOWANIA
Firma jest usługodawcą spoza UE. Świadczy usługi klientom spoza UE. Klienci mogą korzystać z jej usług podczas podróży do innych krajów, w tym w obrębie UE. Pod warunkiem, że firma nie kieruje swoich usług konkretnie do osób w UE, nie podlega przepisom RODO.
Stosowanie przepisów o ochronie danych nie zależy od wielkości firmy/organizacji, ale od charakteru jej działań. Działania wiążące się z wysokim ryzykiem dla praw i wolności osób fizycznych, niezależnie od tego, czy są realizowane przez MŚP, czy przez dużą korporację, powodują zastosowanie bardziej rygorystycznych zasad. Niektóre obowiązki wynikające z RODO mogą jednak nie mieć zastosowania do wszystkich firm z MŚP. Na przykład firmy zatrudniające mniej niż 250 pracowników nie muszą prowadzić rejestrów swoich działań związanych z przetwarzaniem danych, chyba że przetwarzanie danych osobowych jest regularną działalnością, stanowi zagrożenie dla praw i wolności osób fizycznych lub dotyczy danych wrażliwych lub rejestrów karnych.
Podobnie firmy z MŚP będą musiały wyznaczyć inspektora ochrony danych tylko wtedy, gdy ich przetwarzanie jest główną działalnością i stwarza szczególne zagrożenia dla praw i wolności osób fizycznych (takie jak monitorowanie osób fizycznych lub przetwarzanie danych chronionych lub rejestrów karnych), w szczególności dlatego, że zostało to zrobione na dużą skalę.
Reguły dotyczą tylko danych osobowych osób fizycznych, nie regulują one danych o firmach ani innych podmiotach prawnych. Informacje dotyczące jednoosobowych firm mogą jednak stanowić dane osobowe, jeżeli pozwalają na identyfikację osoby fizycznej. Zasady dotyczą również wszystkich danych osobowych dotyczących osób fizycznych w trakcie działalności zawodowej, takich jak pracownicy firmy/ organizacji, biznesowe adresy e-mail, takie jak „imię.nazwa@firma.eu” lub firmowe numery telefonów pracowników.
OBLIGATIONS
OBOWIĄZKI
Jakie dane można przetwarzać i pod jakimi warunkami?
Rodzaj i ilość danych osobowych, które firma/organizacja może przetwarzać, zależy od powodów ich przetwarzania (wykorzystany powód prawny) i zamierzonego wykorzystania. Firma/organizacja musi przestrzegać kilku kluczowych zasad:
• dane osobowe powinny być „przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą („zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość” art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia RODO;
• muszą istnieć określone cele przetwarzania danych, a firma/ organizacja musi wskazać te cele osobom fizycznym podczas gromadzenia ich danych osobowych. Firma/ organizacja nie może po prostu zbierać danych osobowych w nieokreślonych celach („ograniczenie celu”);
• firma/ organizacja musi gromadzić i przetwarzać tylko te dane osobowe, które są niezbędne do osiągnięcia tego celu („minimalizacja ilości danych”);
• firma/ organizacja musi zapewnić, że dane osobowe są dokładne i aktualne, uwzględniając cele, dla których są przetwarzane, i poprawić je, jeśli nie spełniają tego warunku („dokładność”);
• firma/ organizacja nie może dalej wykorzystywać danych osobowych do innych celów, które nie są zgodne z pierwotnym celem ich zebrania;
• firma/ organizacja musi zapewnić, aby dane osobowe były przechowywane nie dłużej niż jest to konieczne do celów, dla których zostały zgromadzone („ograniczenie przechowywania”);
• firma/ organizacja musi zainstalować odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne zapewniające bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed nieuprawnionym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przed przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, przy użyciu odpowiedniej technologii („integralność i poufność”).
Czy dane mogą być przetwarzane w jakimkolwiek celu?
Nie. Cel przetwarzania danych osobowych musi być znany, a osoby, których dane są przetwarzane muszą zostać o tym poinformowane. Nie można po prostu wskazać, że dane osobowe będą gromadzone i przetwarzane. Zasada ta jest znana jako „ograniczenie celu”.
Czy można wykorzystywać dane do innych celów?
Tak, ale tylko w niektórych przypadkach. Przetwarzanie w celu innym niż cel, w którym dane osobowe zostały zebrane, może odbywać się gdy jest ono zgodne z celem, w którym dane osobowe zostały pierwotnie zebrane.
Aby to ustalić należy wziąć pod uwagę między innymi:
- wszelkie związki między celami, w których zebrano dane osobowe, a celami zamierzonego dalszego przetwarzania;
- kontekst, w którym zebrano dane osobowe, w szczególności relację między osobami, których dane dotyczą, a administratorem;
- charakter danych osobowych (czy są wrażliwe?),
- ewentualne konsekwencje zamierzonego dalszego przetwarzania dla osób, których dane dotyczą (jak wpłynie to na jednostkę?);
- istnienie odpowiednich zabezpieczeń, w tym ewentualnie szyfrowania lub pseudonimizacji.
Jeśli firma/ organizacja chce wykorzystać dane do celów statystycznych lub do badań naukowych, nie trzeba prowadzić testu zgodności.
Jeśli firma/ organizacja zgromadziła dane na podstawie zgody lub zgodnie z wymogami prawnymi, dalsze przetwarzanie poza tym, co jest objęte pierwotną zgodą lub przepisami prawa, jest niemożliwe. Dalsze przetwarzanie wymagałoby uzyskania nowej zgody lub nowej podstawy prawnej.
Ile danych zebrać?
Dane osobowe powinny być przetwarzane tylko wtedy, gdy przetwarzanie danych w inny sposób nie jest racjonalnie wykonalne. Tam, gdzie to możliwe, lepiej jest korzystać z anonimowych danych. Tam, gdzie dane osobowe są potrzebne, powinny one być odpowiednie i ograniczone do tego, co jest konieczne do tego celu („minimalizacja danych”). Obowiązkiem firmy/ organizacji jako administratora danych jest ocena, ile danych jest potrzebnych i zapewnienie, że nieistotne dane nie będą gromadzone, czyli zakaz gromadzenia danych „na zapas”.
Jak długo można przechowywać dane i czy konieczna jest ich aktualizacja?
Dane muszą być przechowywane przez możliwie jak najkrótszy czas. Okres ten powinien uwzględniać powody, dla których firma/ organizacja musi przetwarzać dane, a także wszelkie prawne zobowiązania do przechowywania danych przez określony czas (na przykład krajowe przepisy prawa pracy, przepisy podatkowe lub zwalczania nadużyć finansowych, które wymagają przechowywania danych osobowych swoich pracowników przez określony czas, okres gwarancji produktu itp.).
Firma/ organizacja powinna ustalić limity czasowe na usunięcie lub przegląd przechowywanych danych.
W drodze wyjątku dane osobowe mogą być przechowywane przez dłuższy okres do celów archiwizacji w interesie publicznym lub ze względów badań naukowych lub historycznych, pod warunkiem wprowadzenia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych (takich jak anonimizacja, szyfrowanie itp.). Firma/ organizacja musi także upewnić się, że przechowywane dane są dokładne i aktualne.
Jakie informacje należy przekazać osobom, których dane są gromadzone?
W momencie gromadzenia danych należy przekazać następujące informacje:
• jaka firma/ organizacja gromadzi dane;
• dlaczego firma/ organizacja będzie wykorzystywać te dane osobowe (cele);
• jakie kategorie danych osobowych są przetwarzane;
• prawne uzasadnienie przetwarzania tych danych;
• okres przechowywania danych;
• komu mogą być te dane udostępnione;
• czy dane osobowe zostaną przekazane odbiorcy spoza UE;
• o prawie do kopii danych (prawo dostępu do danych osobowych) i innych podstawowych prawach w dziedzinie ochrony danych (patrz pełna lista praw);
• o prawie do wniesienia skargi do organu ochrony danych;
• o prawie do wycofania zgody w dowolnym momencie;
• jeżeli ma to zastosowanie, o istnieniu zautomatyzowanego procesu decyzyjnego i jego konsekwencjach.
Informacje mogą być przekazywane na piśmie lub ustnie na wniosek osoby, gdy tożsamość tej osoby zostanie udowodniona innymi środkami lub w stosownych przypadkach za pomocą środków elektronicznych. Firma/ organizacja powinna to zrobić bezpłatnie w zwięzły, przejrzysty i zrozumiały sposób.
Gdy dane są uzyskiwane od innej firmy/ organizacji, należy przekazać informacje wymienione powyżej osobie zainteresowanej najpóźniej w ciągu 1 miesiąca po uzyskaniu danych osobowych przez firmę; lub, w przypadku gdy firma/ organizacja komunikuje się z tą osobą, gdy dane są wykorzystywane do komunikowania się z nią; lub, jeżeli przewiduje się ujawnienie innej firmie, kiedy dane osobowe zostały ujawnione po raz pierwszy.
Firma/ organizacja jest również zobowiązana do poinformowania osoby o kategoriach danych i źródle, z którego je uzyskano, w tym o tym, czy zostały pozyskane z publicznie dostępnych źródeł. W szczególnych okolicznościach wymienionych w art. 13 ust. 4 i art. 14 ust.5 RODO firma/ organizacja może zostać zwolniona z obowiązku poinformowania osoby fizycznej.
Jakie dane można przetwarzać i na jakich warunkach?
Rodzaj i ilość danych osobowych, które firma/ organizacja może przetwarzać, zależy od przyczyny ich przetwarzania (wykorzystany powód prawny) i zamierzonego wykorzystania. Firma/ organizacja musi przestrzegać kilku kluczowych zasad, w tym:
• dane osobowe muszą być przetwarzane w sposób zgodny z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty („zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość”);
• muszą istnieć określone cele przetwarzania danych, a firma/ organizacja musi wskazać te cele osobom fizycznym podczas gromadzenia ich danych osobowych. Firma/ organizacja nie może po prostu zbierać danych osobowych w nieokreślonych celach („ograniczenie celu”);
• firma/ organizacja powinna gromadzić i przetwarzać tylko te dane osobowe, które są niezbędne do osiągnięcia tego celu („minimalizacja danych”);
• firma/ organizacja musi zapewnić, że dane osobowe są dokładne i aktualne, uwzględniając cele, dla których są przetwarzane, i poprawić je, jeśli nie spełniają tego warunku („dokładność”);
• firma/ organizacja nie może wykorzystywać danych osobowych do innych celów, które nie są zgodne z pierwotnym celem;
• firma/ organizacja musi zapewnić, aby dane osobowe były przechowywane nie dłużej niż jest to konieczne do celów, dla których zostały zgromadzone („ograniczenie przechowywania”);
• firma/ organizacja musi zainstalować odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne zapewniające bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed nieuprawnionym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przed przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, przy użyciu odpowiedniej technologii („integralność i poufność”).
Jakie zasady obowiązują, jeśli organizacja przekazuje dane poza UE?
W dzisiejszym globalnym świecie istnieje wiele transgranicznych transferów danych osobowych, które mogą być przechowywane na serwerach w różnych krajach. Ochrona oferowana przez ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO) jest związana z danymi, co oznacza, że zasady ochrony danych osobowych obowiązują bez względu na to, w jakim miejscu dane się znajdą. Ma to również zastosowanie, gdy dane są przekazywane do kraju, który nie jest członkiem UE (zwanego dalej „krajem trzecim”).
RODO zapewnia różne narzędzia do przekazywania danych z UE do kraju trzeciego:
• czasami państwo trzecie jest zadeklarowane jako zapewniające odpowiedni poziom ochrony na mocy decyzji Komisji Europejskiej, co oznacza, że dane mogą być przekazywane przez inną firmą w tym państwie, bez konieczności dodatkowych zabezpieczeń czy dodatkowych warunków przesyłania danych przez eksportera danych. Innymi słowy, transfery do „odpowiedniego” kraju trzeciego będą porównywalne z transmisją danych w UE.
• w przypadku braku decyzji w sprawie adekwatności danych, przeniesienie może nastąpić poprzez zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń i pod warunkiem że możliwe do wyegzekwowania prawa i skuteczne środki prawne są dostępne dla osób fizycznych. Takie odpowiednie zabezpieczenia obejmują:
• w przypadku grupy przedsiębiorstw lub grup firm prowadzących wspólną działalność gospodarczą firmy mogą przekazywać dane osobowe na podstawie tak zwanych wiążących reguł korporacyjnych;
• ustalenia umowne z odbiorcą danych osobowych, z wykorzystaniem np. standardowych klauzul umownych zatwierdzonych przez Komisję Europejską;
• przestrzeganie kodeksu postępowania lub mechanizmu certyfikacji wraz z uzyskaniem wiążących i możliwych do wyegzekwowania zobowiązań od odbiorcy do zastosowania odpowiednich zabezpieczeń w celu ochrony przekazywanych danych.
• wreszcie, jeśli przewiduje się przekazanie danych osobowych do państwa trzeciego, które nie jest przedmiotem decyzji w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych i jeżeli nie ma odpowiednich zabezpieczeń, można dokonać przekazania na podstawie szeregu odstępstw w określonych sytuacjach, na przykład, gdy osoba wyraźnie zgodziła się na proponowane przeniesienie po otrzymaniu wszystkich niezbędnych informacji o ryzyku związanym z przeniesieniem.
PRAWA DOTYCZĄCE WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
PRAWA
Własność intelektualna to prawa związane z intelektualną działalnością w dziedzinie artystycznej, naukowej, literackiej oraz przemysłowej, które w odniesieniu do utworów przysługują autorom, a w odniesieniu do autorskich praw pokrewnym innym podmiotom (artystom-wykonawcom, producentom) i korzyści wynikających z ich powstania.
Utwór podlega pełnej ochronie prawnej od momentu jego stworzenia bez konieczności dokonania jakichkolwiek działań formalnych, np. rejestracji lub zgłoszenia.
CZY REJESTRACJA JEST KONIECZNA?
NIE, jednak wygodnie jest wskazać zastrzeżenie praw i symbol ©, w przypadku utworu. Rejestracja jest ochroną praw własności intelektualnej, ponieważ stanowi kwalifikowany dowód na istnienie zarejestrowanych praw. Taka rejestracja jest formą ochrony prawa własności intelektualnej, ponieważ stanowi kwalifikowany dowód na istnienie zarejestrowanych praw.
Prawo autorskie chroni oryginalne dzieła literackie, artystyczne lub naukowe, choreografie, dzieła audiowizualne, rzeźby, dzieła obrazkowe, plany, modele, mapy, zdjęcia, programy komputerowe i bazy danych.
Chroni także występy artystyczne, fonogramy, nagrania audiowizualne i transmisje telewizyjne.
Natomiast występy (wykonania) artystyczne, nagrania audio oraz audiowizualne i transmisje telewizyjne podlegają ochronie poprzez autorskie prawa pokrewne.
PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
Prawa autorskie osobiste oraz majątkowe
1. Prawa autorskie osobiste
Obejmują one dwa szczególne aspekty: prawo do uznania autorstwa i prawo autora do zachowania integralności dzieła, to znaczy do odmowy wykonania modyfikacji dzieła lub reprodukcji utworu.
Uznanie autorskich praw osobistych wskazuje na reputację autora i niezbywalne prawo tego ostatniego do autorstwa dzieła, a także jego integralności. Najczęstszym naruszeniem autorskich praw osobistych jest plagiat oraz wprowadzanie zmian w utworze.
2. Autorskie prawa majątkowe
Należy rozróżnić:
a) Prawo do wynagrodzenia w związku z wykorzystaniem utworu na jakimkolwiek polu eksploatacji lub w związku z zwielokrotnianiem kopii utworu.
b) Dozwolony użytek prywatny lub publiczny, np. prawo do nieodpłątnego korzystania z rozpowszechnionego już utworu w zakresie użytku osobistego.
REJESTRACJA
REJESTRACJA
Rejestracja nie jest obowiązkowa, ale dobrowolna. W prawie anglosaskim stosuje się pojęcie prawa autorskiego, które zasadniczo obejmuje wyłącznie prawa ekonomiczne, tj. majątkowe .
Autorskie prawa majątkowe trwają przez całe życie autorów i do 70 lat po śmierci autora (prawo europejskie).
Prawo regulujące własność intelektualną znajduje odzwierciedlenie w tekście przekształconym, zatwierdzonym królewskim dekretem ustawodawczym 1/1996 z 12 kwietnia.
CO NIE JEST CHRONIONE?
- Pomysły.
- Procedury.
- Przepisy prawne lub regulacyjne, odpowiadające im projekty, decyzje organów sądowych.
- Akty organów publicznych, a także tłumaczenia tych tekstów.
- Tytuły prac.
JAK REJESTRUJE SIĘ UTWÓR?
Należy złożyć wniosek w rejestrze własności intelektualnej wraz z odpowiednią opłatą (13,46 EUR).
- Podmioty zarządzające.
- Cele.
- Zarządzanie prawami do eksploatacji.
- Zagwarantowanie eksploatacji, ochrony i kontroli utworów zarówno w Hiszpanii, jak i za granicą.
Aby zostać ukonstytuowanym potrzeba zezwolenia Ministerstwa Kultury.
- Autorzy:
SGAE (Ogólne Stowarzyszenie Autorów i Wydawców, z ang. General Society of Authors and Publishers), CEDRO (Hiszpańskie Centrum Praw Reprograficznych, z ang. Spanish Center for Reprographic Rights), VEGAP (Visual Entity for the Management of Plastic Artists), DAMA (Prawa autorskie do mediów audiowizualnych, z ang. Copyright of audiovisual media).
- Wykonawcy:
AIE (Wykonawcy, spółka zarządzająca Hiszpanii, ang. Performers, management company of Spain), AISGE (Wykonawcy, spółka zarządzająca, z ang. Performers, management company).
COPYLEFT
Czy Copyleft to naprawdę licencja?
Copyleft – to rodzaj systemu licencjonowania praw autorskich, zezwalający na modyfikację pracy i jej dalszą redystrybucję na identycznych warunkach. Idea copyleft polega na takim wykorzystaniu systemu praw autorskich, że osiąga zupełnie odwrotne cele niż copyright (poszerzenie wolności zamiast jej ograniczenia). Copyleft nie jest konkretną licencją (w rozumieniu treści licencji, którą można by bezpośrednio wykorzystać do licencjonowania), ale ogólną zasadą wynikającą z chęci zapewnienia jak największej wolności użytkownikom utworów zależnych.
Wybierając licencję, która najlepiej odpowiada mojej pracy, należy jak najdokładniej wskazać, w ramach jakich funkcji jest ona regulowana. Która licencja Copyleft najlepiej pasuje do mojej pracy?
GNU - http://www.fsf.org/licensing
GNU, zgodnie z podręcznikiem copyleft, został stworzony w połowie lat 80. XX wieku i ma swoje początki w świecie wolnego oprogramowania, jest głównym odpowiedzialnym za cały ruch na rzecz wolnej kultury i Copyleft.
Copyleft opiera się na 4 prawach zaproponowanych przez Stallmana i FSF:
- użytkowania
- badania i modyfikacji
- kopiowania
- ulepszenia i dystrybucji treści
Która licencja Copyleft najlepiej pasuje do mojej pracy?
KREATYWNIE WSPÓLNIE - http://creativecommons.org
„Wielu autorów z czasem zdało sobie sprawę, że prawo do absolutnej kopii nie pomaga im, jeśli chodzi o uzyskanie szerokiego rozpowszechnienia, dlatego Creative Commons [...] stara się pomóc ludziom w tym względzie, oferując każdemu zestaw licencji w Internecie bez żadnych kosztów .”
Creative Commons (CC) to amerykańska organizacja pozarządowa, która stworzyła własny system licencji i wciąż zajmuje się jego rozwijaniem. Warunki oferowane w ramach Copyleft przez CC to połączenie zasadniczych elementów:
- Uznanie autorstwa. Obowiązek przekazywania odbiorcom utworu określonych informacji o twórcy (licencjodawcy), źródle utworu oraz o samej licencji (ta klauzula jest w każdej licencji CC).
- Na tych samych warunkach. Wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na takiej samej licencji lub kompatybilnej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
- Bez utworów zależnych. Brak zgody na korzystanie i rozporządzanie opracowaniami utworu. Licencje z tym warunkiem nie są wolnymi licencjami.
- Użycie niekomercyjne. Zakaz komercyjnego korzystania z utworu. Licencje z tym warunkiem nie są wolnymi licencjami.
- Udostępnij to samo. Skopiuj i rozpowszechnij materiał w dowolnym medium lub formacie.
DARMOWA SZTUKA - http://www.artlibre.org
Była jednym z pionierów w przenoszeniu idei wolnego oprogramowania do świata sztuki. Podobnie jak wiele innych licencji Copyleft, w przypadku praw autorskich promuje bezpłatny dostęp do kultury, w przeciwieństwie do innych restrykcyjnych modeli.
Manualcopyleft.net wyjaśnia, w jaki sposób artysta korzystający z tej licencji gwarantuje, że użytkownik może:
- robić kopie dla użytku osobistego lub zewnętrznego.
- Rozpowszechniać dzieło w dowolny sposób, za darmo lub nie.
- Dowolnie modyfikować pracę.
Copyleft = Darmowy? NIE
Idea, że Copyleft oznacza “darmowy”, jest powszechna. Wątpliwości dotyczą:
- zasady, że ta licencja jest mniej restrykcyjna.
- automatycznej autoryzacji pracy uzyskanej w samej licencji.
W niektórych licencjach Copyleft artysta może sprecyzować, że jego prace mogą być kopiowane, rozpowszechniane, powielane lub modyfikowane, o ile nie są przeznaczone do użytku komercyjnego.
Czy moja praca Copyleft może być plagiatem?
Dzieło Copyleft ma licencję jak każde inne dzieło.
Jeśli autor udowodni, że jego dzieło jest plagiatowane, można podjąć czynności prawne.
PROCEDURY I KOSZTY
PROCEDURY
Hiszpański Urząd Patentowy i Znaków Towarowych (SPTO)
Jak zarejestrować wizerunek firmy. Logotyp w Hiszpanii.
Po wybraniu nazwy i utworzeniu logo, które zawiera unikalną ofertę pora zarejestrować markę, aby chronić ją przed konkurencją i aby nie mogła ona być używana przez innych.
Rejestracja odbywa się w Hiszpańskim Biurze Patentów i Znaków Towarowych (SPTO), którego strona internetowa to http://www.oepm.es.
Pierwszą rzeczą, którą trzeba zrobić, to sprawdzić, czy znak towarowy, który planujemy zarejestrować, nie został zarejestrowany (pod następującym linkiem:
http://sitadex.oepm.es/localizador/buscardenominacion.jsp).
Co trzeba przygotować przed rozpoczęciem procesu?
- Nazwę marki, obraz w przypadku grafiki lub oba.
Jeśli marka posiada znak graficzny, trzeba go przygotować w następującym formacie: „Jpg lub tif, maksymalnie 8 cm szerokości x 12 cm wysokości (945 x 1417 pikseli), 300 dpi”
- Posiadacza marki.
- Dane osoby lub firmy, która będzie właścicielem marki.
- Klasy, w których będzie zarejestrowany
Znaki towarowe są rejestrowane zgodnie z produktami lub usługami, dla których są przeznaczone. SPTO opiera się na międzynarodowej klasyfikacji markowych produktów i usług (klasyfikacja nicejska, wydanie 10, 2012).
Można zarejestrować markę w dowolnej liczbie klas, jednak trzeba zapłacić za każdą klasę. Marka będzie chroniona dla usług i produktów, które są objęte klasami, w których ją zarejestrowano.
Uwaga! Chronione są tylko te klasy, w których marka jest zarejestrowana.
W linku można zobaczyć dostępne klasy, aby wybrać najbardziej odpowiednią.
Międzynarodowa klasyfikacja markowych produktów i usług (CLINMAR) (klasyfikacja nicejska 10. edycja, 2012)
Koszty
Koszt rejestracji marki
Rejestracja marki to pewien koszt. Jeśli rejestracji dokona się samodzielnie, to pozwoli to na pewne oszczędności. Stawki za 2018 r. są następujące:
Rejestracja osobista: pierwsza klasa: 147,49 €, druga i następna klasa: 95,55 €.
Rejestracja przez centralę elektroniczną: pierwsza klasa: 125,36 €, druga i następna klasa: 81,21 €
Skąd wiadomo, kiedy rejestracja znaku towarowego jest dokonana?
Rejestracja marki trwa około dwa miesiące, na wypadek, gdyby jakakolwiek strona trzecia chciała sprzeciwić się tej rejestracji. Jeśli nie będzie sprzeciwu, w ciągu dwóch miesięcy rejestracja będzie dokonana. Można sprawdzić status rejestracji znaku towarowego w poniższym linku, pisząc nazwę marki w pierwszej sekcji i klikając „zlokalizuj”.
http://sitadex.oepm.es/localizador/buscardenominacion.jsp
REJESTRACJA RZEMIOSŁA
Procedura ma na celu dobrowolną rejestrację podmiotów rzemieślniczych, których zawód lub zawody znajdują się w katalogu rzemieślniczych zawodów w Andaluzji.
Rezultatem pierwszej rejestracji w rejestrze jest oficjalne wydanie Listu Rzemieślnika w celu publicznej identyfikacji podmiotów rzemieślniczych.
Indicators
Related material:
3.1_artcademy_course_privacypolicyintpropertytrademark_level3_ae_pl.doc
Training Fiche PPT:
3.1_artcademyppt_privacypolicyintpropertytrademark_level3_ae_pl.pptx